«Γράφει ο Βασίλης Τζώτζης»
Όσο και αν αρεσκόμαστε να επαναλαμβάνουμε τη λενινιστική αλήθεια πως «αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο θα ήταν παράνομες (και
καταχρηστικές;)», αυτές αποτελούν ορόσημα της σύγχρονης πολιτικής
πραγματικότητας, όσο η εργατική – λαϊκή πάλη ΔΕΝ μεταφέρεται (με τρόπο
αδιαμφισβήτητο) σε άλλα κοινωνικά πεδία, εκτός του αστικού θεσμικού
πλαισίου.
Στο εκλογικό αποτέλεσμα καταγράφεται εκκωφαντικά η διάθεση του
ελληνικού λαού για αλλαγή σελίδας, για ανακοπή του κατηφορικού δρόμου
των Μνημονίων, της μαζικής ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Ελπίδα, απελπισία, προσμονή, αυταπάτη, ανάμικτα λαϊκά αισθήματα τα
οποία δημιουργήθηκαν στην παραπάνω βάση, καθόρισαν το τελικό εκλογικό
αποτέλεσμα. Είναι ένα αποτέλεσμα κόλαφος για τα Μνημονιακά συνεταιράκια και όσων αποτέλεσαν τις δεξιές & αριστερές κυβερνητικές τους «πατερίτσες».
Παρόλα αυτά πρέπει να εκτιμηθεί και να αξιολογηθεί η αντοχή της Νέας Δημοκρατίας σε ψήφους και ποσοστά. Το παραδοσιακό κόμμα της αστικής τάξης ΔΕΝ συντρίβεται εκλογικά αλλά δείχνει αξιοσημείωτη αντοχή, απορροφά και ανασυνθέτει τα δεξιά & κεντροδεξιά μορφώματα του χώρου,
ορίζοντας αποφασιστικά ποιος θα είναι ο κεντρικός πόλος της
συντηρητικής πολιτικής & ιδεολογίας στη χώρα. Ας είμαστε τίμιοι με
την αλήθεια, η εκλογική δύναμη της Ν.Δ. σήμερα είναι μεγαλύτερη από αυτή
του οργανωμένου κινήματος ενώ είναι ακόμη ισχυρότερη από αυτή της «μη
κυβερνώσας» αριστεράς.
Η μελέτη και απάντηση στα ιδεολογικά νήματα ,με τα
οποία εμπλέκει λαϊκά στρώματα στο άρμα της αντιλαϊκής πολιτικής της,
αποτελεί άμεση προτεραιότητα, δημιουργώντας ισχυρό ανάχωμα στην
προσπάθεια συνολικότερης μετατόπισης της πολιτικής συζήτησης της χώρας
σε αντιδραστικότερη κατεύθυνση.
Χρυσή Αυγή – το τέλος μιας ρηχής ανάλυσης -
Η εγκληματική – ναζιστική Χρυσή Αυγή καταγράφεται ως η τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας. Σήμερα έχει τελειώσει οριστικά η αφήγηση περί «όσων ΔΕΝ ήξεραν το 2012 τι ακριβώς είναι» και πολύ περισσότερο «ότι ΔΕΝ είναι όλοι οι ψηφοφόροι της Χ.Α. φασίστες».
Ο φασισμός εμφανίζεται ιστορικά ως ένα κίνημα μαζών με ξεκάθαρα
επιμερισμένους ρόλους, και ΔΕΝ θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Η
φασιστική ιδεολογία ΔΕΝ θέλει τις λαϊκές μάζες καθ’ολοκληρίαν να παίζουν
ενεργό (αντιδραστικό) ρόλο, αντιθέτως θέλει χειροκροτητές &
νομιμοποιητές της εγκληματικής της δράσης.
Αυτό το ρόλο παίζουν ξεκάθαρα ,με πλήρη συνείδηση, οι σημερινοί ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής, δέχονται να επιδοκιμάζουν δολοφόνους φασίστες, να δημιουργούν μια πυκνή αντιδραστική & αποπνικτική ατμόσφαιρα,
ιδανικό περιβάλλον δράσης για τη ναζιστική ορδή απέναντι σε κοινωνικούς
αγωνιστές και σε ανυπεράσπιστους μετανάστες. Ας μην ξεχνάμε πως ούτε
όλοι οι ψηφοφόροι του Χίτλερ ΔΕΝ ήταν φασίστες, πολύ περισσότερο ΔΕΝ
συμμετείχαν σε ομάδες εφόδου!
Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο πως η αντιμετώπιση της φασιστικής ιδεολογίας
ΔΕΝ μπορεί να συμβεί με νομικά – γραφειοκρατικά μέσα αλλά με την
ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος σε ανώτερη πολιτική βάση, με
πλατιά αντιφασιστική δράση. Η εκλογική επίδοση της Χ.Α. αποτελεί το
πλέον σιχαμερό φαινόμενο της καπιταλιστικής σήψης, είναι ευθεία
αναγωγή των σκέψεων της αστικής τάξης για αιματηρή καταστολή των λαϊκών
διεκδικήσεων σε περίπτωση σοβαρής όξυνσης της ταξικής πάλης.
Το αποτέλεσμα για τον ελληνικό λαό
Το τελικό αποτέλεσμα καταγράφει μια ιστορική στιγμή. Είναι η στιγμή που ο ελληνικός λαός ξεπερνά «αδρανειακές» δυνάμεις και «αγκυλώσεις» δεκαετιών, αλλάζοντας πραγματικά σελίδα. Είναι μια χειμαρρώδης κίνηση, κίνηση που περιέχει αναμεμιγμένα
όλα τα αντιφατικά φαινόμενα του πόθου για μια καλύτερη ζωή μαζί με την
αυταπάτη ότι αυτό μπορεί να συμβεί χωρίς σύγκρουση.
Όποιος στέκει αδιάφορος απέναντι σε αυτό το κατακλυσμιαίο φαινόμενο,
κουνώντας το δάχτυλο με ελιτίστικη ανωτερότητα, κατηγορώντας την
κοινωνία που ΔΕΝ του μοιάζει, ας είναι σίγουρος πως η ζωή θα περάσει
πάνω από το κεφάλι του.
Όσο όμως επικίνδυνο είναι να μην αναγνωρίζει κανείς το βάρος των γεγονότων που ζούμε, άλλο τόσο ,ίσως και περισσότερο,είναι να «μαγεύεται» από αυτά και να μην μπορεί να δει τα πραγματικά όρια των μετακινήσεων τα οποία παραμένουν στα στενά πλαίσια της ΑΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.
Το αποτέλεσμα για «τους πάνω»
Το εκλογικό αποτέλεσμα ολοκληρώνει με όρους ΤΟΜΗΣ, βαθιάς ανάσας την πορεία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού,
το οποίο συγκροτείται σε νέα διπολική βάση, με νέα οριοθέτηση τη στάση
απέναντι στα μνημόνια. Η μετεξέλιξη πραγματοποιήθηκε με ελάχιστους
κραδασμούς από την κατάρρευση του ιστορικού κόμματος της
Σοσιαλδημοκρατίας και την ανάδειξη μιας νέας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Την ώρα που η αστική τάξη είχε εμφανείς δυσκολίες να συνεχίζει τη
δικομματική εναλλαγή στα συντρίμμια των λαϊκών δικαιωμάτων, την ώρα που
ξεπρόβαλε καθαρά ένα «κενό εκπροσώπησης» των κοινωνικών θυμάτων της
κρίσης, την ώρα που έστω και θολά μάζες έμπαιναν σε κίνηση (2010-12)
αμφισβητώντας συνολικά το αστικό πολιτικό σκηνικό αναδεικνύοντας
δυσκολίες στη χειραγώγησή τους με τις παλιές μεθόδους η ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ να ΔΩΣΕΙ ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ στην αστική διαχείριση.
Η προσπάθεια από μεριάς του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να ενσωματώσει με νέους όρους
τους πόθους του ελληνικού λαού στα ασφυκτικά όρια της αστικής κορνίζας
ΔΕΝ έχει τη σταθερότητα άλλων εποχών, και πώς θα μπορούσε άλλωστε στα
πλαίσια της καπιταλιστικής κρίσης; ΔΕΝ πρέπει όμως να
υποτιμηθεί η δυνατότητα χειραγώγησης και ηγεμονίας μιας νέας
Σοσιαλδημοκρατίας των «λιγοστών απαιτήσεων» και της «μη σύγκρουσης» πάνω
στον ελληνικό λαό με όχημα την κρατική εξουσία.
Υπάρχει ο κίνδυνος να περάσει στις μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς
μια λαθεμένη άποψη ότι «αυτοί θα κυβερνούν ενώ εμείς από τα κάτω θα
αξιοποιούμε τη φθορά τους και θα χτίζουμε ανενόχλητοι το επαναστατικό
υποκείμενο.».
Νέα εποχή(;) – ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
Η επιλογή από χιλιάδες απλών ανθρώπων του ψηφοδελτίου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
για το φάκελο της κάλπης πρέπει να ειδωθεί ΚΑΙ με ΕΝΑΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΟ
ΤΡΟΠΟ. Ας σκεφτούμε όλοι όσοι είμαστε έτοιμοι να σχολιάσουμε «εντάξει
ΠΑ.ΣΟ.Κ.ακι ΔΕΝ έκανες και καμιά επανάσταση» αν έχουμε πράξει τα
υποκειμενικά μας καθήκοντα και σε ποιο βαθμό, δείχνοντας ή έστω
ψηλαφώντας ένα διαφορετικό δρόμο για την ελληνική κοινωνία, μια πορεία
που θα μαγνήτιζε ευρύτερες δυνάμεις.
Το αμέσως επόμενο διάστημα θα πρέπει όλος αυτός ο κόσμος να κληθεί να βαθύνει και να ολοκληρώσει την επιλογή του,
τη θετική επιλογή του να ΖΗΣΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, να ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ τους φόβους του
υιοθετώντας μια στάση ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ και ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ. Έτσι και αλλιώς εμείς θα
πρέπει να είμαστε και θα είμαστε στους προμαχώνες του αγώνα.
Ας σκεφτούμε ,πως ακόμη και όταν η αστική τάξη θα έχει μετατρέψει το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σε πλήρως δικό της κόμμα (όπως το ΠΑΣΟΚ μετά το ’86-’87), ΔΕΝ
θα ήθελε αυτό να γίνει με έναν τρόπο που θα δραπέτευαν εκλογικά λαϊκές
δυνάμεις από αυτόν, ΧΩΡΙΣ αυτή να έχει διαμορφώσει νέους χώρους ανώδυνης
υποδοχής τους. Όσο και αν η καπιταλιστική κρίση στενεύει
τα όρια ελιγμών, ΔΕΝ γίνεται να θεωρούμε πως χιλιάδες άνθρωποι θα
αποδώσουν σε μερικούς μήνες κατηγορίες στον ΣΥΡΙΖΑ ξεφτισμένου αστικού
κόμματος, για αυτό η δράση και η προπαγάνδα μας ΔΕΝ θα πρέπει να είναι
στείρα κ χοντροκομμένη υιοθετώντας σχήματα άλλων δεκαετιών.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. – Μ.ΑΡ.Σ.
Το αποτέλεσμα για τη μετωπική μας κίνηση εμπεριέχει θετική δυναμική
που υπό όρους μπορεί να δώσει αποτελέσματα που ούτε και οι πιο
αισιόδοξοι θα τολμούσαν να προβλέψουν. Παρόλα αυτά ΔΕΝ είναι ένα
αποτέλεσμα που μας αφήνει χώρο για πανηγυρισμούς,μάλλον ωθεί σε ένα γόνιμο προβληματισμό.
Το επόμενο διάστημα θα πρέπει να εκτιμηθεί πως όλες οι
βασικές πτυχές του μεταβατικού προγράμματος θα ανοίξουν με τρόπο
επιτακτικό μπροστά στα μάτια ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας,
και εκεί θα μιλήσουν οι «καθαρές κουβέντες» που ξεκάθαρα αρθρώσαμε. Η
ζωή θα θέσει τα διλλήματα και η δράση μας μπορεί να δώσει ώθηση στις
επιλογές μας με τρόπο επιβλητικό.
Ακριβώς για αυτό ΔΕΝ θα κάτσουμε στη γωνία μας ,χαιρέκακα, να
βλέπουμε να διαψεύδονται οι λαϊκές ελπίδες, λέγοντας «σας τα είχαμε πει
αλλά ΔΕΝ μας ακούσατε», κακίζοντας το λαό αλα ΚΚΕ για τις επιλογές του.
Μπορούμε να οργανώσουμε και θα οργανώσουμε τις ελπίδες και τη θέληση του
ελληνικού λαού ΓΙΑΤΙ υπάρχει ο κίνδυνος να συνταυτιστεί η διάψευση του
κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ με την αδυναμία του ελληνικού λαού να νικήσει.
Άμεσα πρέπει να αναλάβουμε μεγάλη κοινωνική κ πολιτική πρωτοβουλία,
αξιοποιώντας τη σημαντική παρακαταθήκη της προσπάθειας που έγινε και
τελικά κατέληξε στη συμπόρευση, ώστε να μη μείνει ο ελληνικός λαός ΧΩΡΙΣ
ΕΠΙΛΟΓΕΣ, με αριστερά μνημόνια και προγράμματα, με τον ορθολογισμό του
ρεαλισμού να είναι μονόδρομος, εξευτελίζοντας όνειρα και θυσίες χιλιάδων
κ χιλιάδων κομμουνιστών.
Τέλος είναι ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ να καταλάβουμε πως ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ανεπίστρεπτη η εποχή του ωμού κινηματισμού, των χαλαρών δεσμών συνδικαλιστικού τύπου με τον κόσμο του αγώνα.
Αν ΔΕΝ ξεπεράσει ο χώρος δομικές αγκυλώσεις προχωρώντας τη μετωπική
ενοποίηση σε ανώτερη πολιτική βάση, γειώνοντας το μεταβατικό στο
σημερινό επίπεδο ανάπτυξης του κινήματος, μελετώντας τις τάσεις της
εποχής και δείχνοντας ξεκάθαρα πού θέλουμε να πάμε θα μείνει στα γνωστά
«ρηχά νερά».
Ένα πρώτο βήμα έγινε, αυτή τη στιγμή με τη γραμμή πάλης που αναπτύσσουμε πειραματιζόμαστε πραγματικά με τις «χορδές της ιστορίας»,
ας είμαστε αισιόδοξοι πως θα καταφέρουμε να παίξουμε αρμονικά τη
μουσική ενός μέλλοντος που μπορεί ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΝΟ όσο
φανταζόμαστε.
Στο χέρι μας είναι να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, με βαθιά
πίστη στις λαϊκές δυνάμεις και αισιοδοξία που ταιριάζει σε ανθρώπους οι
οποίοι εμφορούνται από τις πιο όμορφες ιδέες που κατέκτησε η ανθρωπότητα
«την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο». Το μέλλον έτσι
και αλλιώς ανήκει στο κόσμο της δουλειάς και ΔΕΝ έχουμε παρά να πάρουμε
τα αναγκαία μέτρα και μεις.
Υ.Γ. για το αποτέλεσμα του Κ.Κ.Ε.
Διαβάζοντας την ανακοίνωση της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. για το εκλογικό αποτέλεσμα, θυμήθηκα (με πραγματική νοσταλγία) την παλιά διαφήμιση καθαριστικού πιάτων με τις ανάλογες αναγωγές:
Στο Κ.Κ.Ε. ακόμη επανασυσπειρώνονται.
Συνολική κριτική για το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και τη γενικότερη δράση του ΚΚΕ σε επόμενη παρέμβαση.
Τζώτζης Βασίλης
Ξάνθη 27/01/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου