Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 9 Μαΐου 2017

«Αξιολόγηση μέρος 2ο». Από Σεπτέμβρη στις σχολικές αίθουσες



Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε…

 
Ο υπουργός Παιδείας, από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε δύο λέξεις, τη λέξη συντεχνία και τη λέξη αξιολόγηση. Δεν είναι φυσικά τυχαίο που στην υπογράμμισή του βρέθηκαν δίπλα οι δύο αυτές λέξεις.
 

Στην εποχή της κρίσης, είναι πια απολύτως προφανές ότι επιχειρείται να αλλάξει ο κόσμος και όχι βέβαια να βελτιωθούν τα οικονομικά των κρατών ή να γίνει  ένα δίκαιο ξαναμοίρασμα του πλούτου αλλά να χαθούν όλα τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα που είχαν κατακτηθεί τα προηγούμενα χρόνια από τους αγώνες της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Αλλά  ο κόσμος για να αλλάξει χρειάζεται και την αλλαγή του περιεχομένου των λέξεων. Πλείστα τα παραδείγματα όλα αυτά τα χρόνια, όπως ο εξορθολογισμός του ανθρώπινου δυναμικού που τώρα στα νέα ελληνικά σημαίνει απολύσεις ή η αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου που σημαίνει πουλάω μπιτ παρά. Έτσι λοιπόν και ο υπουργός θέλει να επανανοηματοδοτήσει τις έννοιες.
 
Η αξιολόγηση όμως βλάφτηκε πολύ από την αδημονία του Μητσοτάκη να προχωρήσει γρήγορα και αποφασιστικά στην επιτέλεση του οράματος του, δηλαδή τις απολύσεις και την διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών. Όμως για αυτό, σου λέει τώρα ο νέος υπουργός, δεν φταίει η αγαθή έννοια της αξιολόγησης αλλά ο κακός, νεοφιλελεύθερος Μητσοτάκης. Θα έρθω τώρα εγώ και θα πω σε σας τη συντεχνία (σε μας τους δασκάλους) «μη φοβάστε, η αξιολόγηση δεν θα δαγκώνει πια, θα είναι καλή, μαλακή, θα σας κάνει καλύτερους». Και λέει και  στην κοινωνία: «οι κακές συντεχνίες (οι ανάξιοι δάσκαλοι των παιδιών σας) θα υποστούν αξιολόγηση, και θα τιμωρηθούν πια οι ανάξιοι.»
 
Ξεχνάει βέβαια να αναφέρει στην υπογράμμισή του ότι οι θεσμοί και η ΕΕ  «ανησυχούν» που οι νέοι αυτής της χώρας, εξαιτίας της παντοκρατορίας των συντεχνιών!!!!, απολαμβάνουν ακόμα αγαθά εκπαίδευσης δημόσια και δωρεάν, που παρέχονται σε όλους, ανεξαρτήτου οικονομικής κατάστασης, φυλής, χρώματος, θρησκείας, μαθησιακών δυσκολιών. «Ανησυχούν» οι θεσμοί και ο νέος υπουργός σπεύδει να τους καθησυχάσει. Η αξιολόγηση θα εφαρμοσθεί τους λέει γιατί εγώ θα τους πείσω ότι η λέξη έχει άλλο νόημα! 
 
Η αξιολόγηση θα μας πει ότι είναι:
  • διαδικασία αυτοπροσδιορισμού της σχολικής μονάδας,
  • ενισχύει την αυτονομία και την αυτοοργάνωση της (είμαστε και αριστεροί, μην το ξεχνάμε)
  • απελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις που ασφυκτιούν κάτω από την πίεση του διοικητικού συγκεντρωτισμού
  • βελτιώνει τον καθένα μας και μάλιστα  μέσα από συλλογικές διαδικασίες αναστοχασμού της εκπαιδευτικής μας πράξης
  • δίνει προστιθέμενη αξία στο έργο μας (κάτι σαν ΦΠΑ)
Θα μας πει και άλλα πολλά, πιο διανοουμενίστικα, πιο εύηχα και πιο πρωτοποριακά στα λόγια. Και θα μας δώσει πολλές λέξεις για να περιγράψει αυτή τη νέα και αγαθή αξιολόγηση, ακριβώς για να μας κάνει να ξεχάσουμε το παλιό της νόημα και να υποκύψουμε στο νέο, που θα πλασαριστεί σίγουρα καλύτερα. Καλύτερα στα λόγια γιατί στην πράξη και στην πραγματικότητα καμία αξιολόγηση  δεν μπορεί παρά να οδηγεί σε ένα μονοσήμαντο συμπέρασμα, είσαι ικανός-άξιος, δουλεύεις ή δεν είσαι ικανός-άξιος, απολύεσαι.
Αν ο υπουργός και κάθε υπουργός ήθελε να περιγράψει μια άλλη διαδικασία, είναι προφανές ότι θα χρησιμοποιούσε άλλη λέξη και δεν θα επιχειρούσε να παραφράσει το νόημα της γνωστής μας λέξης. Είναι προφανές ότι η αξιολόγηση για να εγκατασταθεί στο ηθικό μας στερέωμα και να γίνει αποδεκτή πρέπει να επανανοηματοδοτηθεί. Πρέπει να ανοίξουμε μια πορτούλα στο νου μας που θα επιτρέψει την είσοδο του κακού με ένδυμα καλού. Αυτή την καλή πορτούλα επιχειρεί να κατασκευάσει ο νέος υπουργός.
Εμείς, η κακιά, οπισθοδρομική συντεχνία θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε από τη μεριά μας τα εξής:
  • η αξιολόγηση έχει ένα και μοναδικό σκοπό, να διακρίνει μέσα από το σώμα των εκπαιδευτικών και να ορίσει ένα σώμα ανθρώπων,  που θα είναι ανάξιο να εργάζεται, ανάξιο να πληρώνεται, ανάξιο να έχει δικαιώματα, ανάξιο να ζει
  • η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, επιβάλλει κανόνες εργοστασιακής τυποποίησης προϊόντος, κανόνες επικίνδυνους για ανθρώπινες προσωπικότητες
  • η συντεχνία είναι όρος που αναφέρεται σε επαγγελματική οργάνωση του Μεσαίωνα. Η χρήση του είναι καταχρηστική για τα σωματεία, που είναι οργανώσεις εργαζομένων στην βάση κοινών επαγγελματικών συμφερόντων και επιδιώκουν την από κοινού με άλλα σωματεία διεκδίκηση καλύτερων όρων εργασίας. Τα σωματεία δεν είναι ούτε συντεχνία, ούτε σινάφι!
Να του θυμίσουμε επίσης ότι η μνήμη είναι όπλο των λαών. Η μάχη που δώσαμε με όλη μας τη δύναμη το 2014, δεν ήταν μάχη για την αξιολόγηση του Μητσοτάκη. Ήταν μάχη ενάντια στη διάλυση της δημόσιας παιδείας, στον κανιβαλισμό των ανθρωπίνων σχέσεων, στην τυποποίηση της εκπαιδευτικής πράξης, στην υποδούλωση των δημιουργικών και δημοκρατικών δυνάμεων από τα ερωτηματολόγια, τους δείκτες και τα ποσοστά. Την ίδια μάχη θα δώσουμε και πάλι όποτε χρειασθεί, σε πείσμα των θεσμών, των αγορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των γραφειοκρατών που εξουσιάζουν τη ζωή μας.
Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ
ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΕ ΣΚΥΜΜΕΝΗ ΠΛΑΤΗ
ΔΕ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: