του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, σύμφωνα με όσα περιμένουν τα επιτελεία των δύο πόλων δεν θα είναι στα επίπεδα της προηγούμενης, που ούτως η άλλως με 210.000 επισήμως μετέχοντες δεν διεκδικεί και τις δάφνες μαζικότητας που προέβαλλαν τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Αυτό κάνει σημαντικότερους τους μηχανισμούς των υποψηφίων, όπου έχει ένα προβάδισμα η Φώφη Γεννηματά.
Ποιό θα είναι το χρώμα της νέας ηγεσίας του φορέα της
κεντροαριστεράς, βαθύ πράσινο ή λαχανί; Αυτό είναι το ερώτημα που θα
κληθεί να απαντήσει η κάλπη του δεύτερου γύρου των παραταξιακών εκλογών,
αφού ο πρώτος ανέδειξε ως διεκδικητές τη Φώφη Γεννηματά και τον Νίκο
Ανδρουλάκη. Πρόκειται κατά κύριο λόγο, πάντως, για μάχη μηχανισμών χωρίς
ουσιαστικό πολιτικό διακύβευμα, αφού τα πολιτικά δεδομένα (υποταγή στις
μνημονιακές πολιτικές, πρόθεση συμπλήρωσης του αστικού σκηνικού) είναι
δεδομένα και για τους δύο.
Η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, σύμφωνα με όσα περιμένουν τα επιτελεία των δύο πόλων δεν θα είναι στα επίπεδα της προηγούμενης, που ούτως η άλλως με 210.000 επισήμως μετέχοντες δεν διεκδικεί και τις δάφνες μαζικότητας που προέβαλλαν τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Αυτό κάνει σημαντικότερους τους μηχανισμούς των υποψηφίων, όπου έχει ένα προβάδισμα η Φώφη Γεννηματά.
Πάντως, ήδη φαίνεται πώς έχουν διαμορφωθεί οι βασικές συμμαχίες. Η
Φώφη Γεννηματά που πήρε 41,2% στον πρώτο γύρο δηλώνει «κληρονόμος» που
παλιού, καλού και παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ, ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης με 24,7%
φυσικός (λόγω ηλικίας) και πολιτικός αντιπρόσωπος του εκσυγχρονισμού,
πλασάροντας μάλιστα και το ηλικιακό στοιχείο ως σημαντικό απέναντι στον
Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτές τις αντιστοιχίες κινούνται και οι
συμμαχίες που έχουν «στηθεί» και αναμένεται να εκφραστούν στην κάλπη.
Η Φώφη Γεννηματά απολαμβάνει της στήριξης του Γιάννη Ραγκούση. Ο
τελευταίος, παρότι δήλωνε ως υποψήφιος ότι ζητά εγγυήσεις από τους
υπόλοιπους ότι δεν θα συμπράξουν σε κυβερνητικό σχήμα με μόνο εταίρο την
ΝΔ, τώρα στηρίζει την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Και αυτό παρότι η Φ.
Γεννηματά, σε δημόσια ερώτηση που της απηύθυνε, δεν πήρε σαφή θέση για
το θέμα. Με την Φ. Γεννηματά συντάσσεται και ο πρώην πρωθυπουργός
Γιώργος Παπανδρέου, αφού αναφέρθηκε στη συγκεκριμένη υποψηφιότητα στην
τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε την προηγούμενη εβδομάδα. Στο
συγκεκριμένο στρατόπεδο εντάσσεται και η ΔΗΜΑΡ, με τον πρόεδρό της
Θανάση Θεοχαρόπουλο να δίνει «γραμμή» για τη στήριξη της προέδρου του
ΠΑΣΟΚ. Επίσης, στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και ο Δημήτρης Ρέππας,
καθώς και πολλά στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης που στήριξαν στον
πρώτο γύρο τον Γ. Καμίνη. Από το Ποτάμι, που βρίσκεται σε αναβρασμό μετά
την ήττα του Στ. Θεοδωράκη στις εκλογές του πρώτου γύρου, η Φ.
Γεννηματά έχει τη στήριξη του Σπ. Δανέλλη, του Σπ. Λυκούδη, του Δ.
Τσιόδρα και της Ο. Λιναρδάτου. Γενικώς, των δυνάμεων που προέρχονται από
ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, έχει τη στήριξη του πρώην υπουργού Ενέργειας και
υποψήφιου στον πρώτο γύρο, Γιάννη Μανιάτη. Κεντρικό σύνθημά του η
ανανέωση, που φαίνεται να προσελκύει το είδος των ψηφοφόρων που θέλει
ανακάτεμα της τράπουλας στον χώρο. Με τον Ν. Ανδρουλάκη τάσσονται
στελέχη της «σημητικής» περιόδου και, όπως όλοι λένε, ο Ευάγγελος
Βενιζέλος. Επισης, μαζί του θα είναι και όλα τα εκσυγχρονιστικά στελέχη
του Ποταμιού, όπως ο Μ. Κύρκος, ο Χρ. Καρακατσούλης, ο Γρ. Ψαριανός, ο
Γ. Μαυρωτάς και ο Γ. Γραμματικάκης.
Σαφέστατες, όμως, και οι προτιμήσεις των δύο μεγαλύτερων κομμάτων. Ο
ΣΥΡΙΖΑ σαφώς προτιμά την Φώφη Γεννηματά. Καταρχήν γιατί αποκλείει το
ενδεχόμενο μεγάλης μεταβολής (πρός το καλυτερο ή προς το χειρότερο) της
εκλογικής επιρροής του χώρου. Επίσης γιατί θεωρεί ότι υπάρχουν περιθώρια
προσέγγισης. Αυτό το δεύτερο στοιχείο – της προσέγγισης– είναι που
κάνει τη Νέα Δημοκρατία να επιθυμεί την επικράτηση του Νίκου Ανδρουλάκη.
Αντίστοιχα και τα δύο κόμματα έχουν στήσει και τους ανάλογους
μηχανισμούς παρέμβασης στους νομούς και στις περιφέρειες που θεωρούνται
αποφασιστικές.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο λεγόμενος χώρος της κεντροαριστεράς
συνεχίζει να λειτουργεί με την παραδοξολογία της εκλογής αρχηγού, πρώτα,
και μετά της διαμόρφωσης προγραμματικού πολιτικού λόγου. Δείγμα του
τακτικού χαρακτήρα της όλης ιστορίας και στην αναζήτηση των στελεχών του
πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ να βρουν μέσω ενός μεγαλύτερου κόμματος τον
δρόμο προς την αστική εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου