Οι μαθητές βγήκαν μαχητικά στο δρόμο!

του Μάνου Βασιλείου Αρώνη

Τα σχολεία για άλλη μια χρονιά έχουν ανοίξει με προβλήματα για τους μαθητές και τις οικογένειές τους, παρά τα ψέματα της κυβέρνησης για λύσεις στη λειτουργία τους. Άλλωστε, πώς θα μπορούσε να βελτιώσει οποιοδήποτε πρόβλημα η κυβέρνηση που συνεχίζει να επιβάλλει για άλλη μια χρονιά την ακραία υποχρηματοδότηση στην Παιδεία, η οποία θυσιάζεται στο βωμό του χρέους και ξεπουλιέται στις επιχειρήσεις, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ; Σε αυτά τα πλαίσια ετοιμάζει και το νέο νόμο για την Παιδεία, που θέλει να χτίσει νέα ισχυρά εμπόδια στη δυνατότητα της πλειοψηφίας των μαθητών ακόμα και να φοιτούν στο λύκειο. Συγκεκριμένα, στόχος είναι η ενίσχυση της τεχνικής εκπαίδευσης και η δημιουργία ενός λυκείου των λίγων στα πλαίσια της θεμελίωσης ενός σχολείου της αγοράς σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε κρίση, στην οποία κερδίζουν καθημερινά έδαφος η αμορφωσιά και ο σύγχρονος σκοταδισμός.

Ήδη απ’ την αρχή της χρονιάς έχουν ξεσπάσει αγώνες από μαθητές που απέναντι στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές παλεύουν για το δικαίωμα να σπουδάσουν όλοι δημόσια και δωρεάν χωρίς ταξικούς φραγμούς. Μεγάλης σημασίας είναι οι καταλήψεις και οι τοπικές και κεντρικές κινητοποιήσεις των μαθητών των ΕΠΑΛ, απέναντι στην κυβέρνηση που αποφάσισε να κλείσει όσα τμήματα ειδικότητας ή τομέα ήταν ολιγομελή υποχρεώνοντας τους μαθητές ή να αλλάξουν προτίμηση για τις σπουδές τους ή να αλλάξουν σχολείο ή ακόμα και να ξαναπεράσουν από τη Β’ Λυκείου για να σχηματιστεί την επόμενη χρονιά τμήμα. Δυναμικές και ελπιδοφόρες είναι και οι καταλήψεις σχολείων για να εκφράσουν οι μαθητές την αλληλεγγύη τους προς τους πρόσφυγες και να διεκδικήσουν την ελεύθερη πρόσβαση όλων στην παιδεία, χωρίς διαχωρισμούς λόγω φύλου, θρησκείας, εθνικότητας και μακριά απ’ τη γκετοποίηση των μαθημάτων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή σε απογευματινά τμήματα.

Αυτή η αγανάκτηση των μαθητών απέναντι στη διάλυση του μέλλοντός τους και ενάντια στην όξυνση των ταξικών φραγμών μετατράπηκε σε κίνητρο αγώνα που εκφράστηκε στη μαζική μαθητική πορεία στο κέντρο της Αθήνας στις 7 Νοέμβρη, η οποία μαζί με ανάλογες κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα έστειλαν ένα ισχυρό μήνυμα οργής μιας νεολαίας που δεν έχει πια τίποτα να χάσει από το μέλλον της ανεργίας και της μετανάστευσης που της ετοιμάζουν. Ο «από τα κάτω» συντονισμός σχολείων και μαθητών, κόντρα στις ιδιοκτησιακές λογικές του μαθητικού κινήματος ενίσχυσε τη μαζικότητα και τη δυναμική της μαθητικής κινητοποίησης, όπως έχει εξοπλίσει και στους αγώνες των προηγούμενων χρόνων το μαθητικό κίνημα, ενώ έβαλε τα θεμέλια για την μαζικότερη δημιουργία τοπικών και κεντρικών συντονιστικών σχολείων. Έτσι, λοιπόν, Μουσικά Σχολεία, ΕΠΑΛ, Γενικά Λύκεια αλλά και αγωνιστές καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης πλημμύρισαν το κέντρο της Αθήνας και έγιναν αγκάθι στην εικόνα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που επιχειρεί και ενόψει της επίσκεψης Ομπάμα να καταστήσει τη νεολαία συνένοχη στην οικοδόμηση ενός Νοέμβρη της υποταγής. Με συνθήματα αντικυβερνητικά και με διάθεση να παλέψουν για το δικαίωμα τους στις σπουδές και σε ένα μέλλον με δουλειά και ζωή με βάση τις ανάγκες τους οι αγωνιζόμενοι μαθητές έκαναν την αρχή για τη συγκρότηση ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου με τους φοιτητικούς συλλόγους και τους αγωνιζόμενους καθηγητές, ώστε η πορεία της 7ης Νοέμβρη να μην είναι το τέλος, αλλά μόνο η αρχή της οργάνωσης ενός μαχητικού κινήματος που θα ανατρέψει τις αντιεκπαιδευτικές και αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της ΕΕ.

Με αυτό το στόχο κινήθηκε και η δράση του «Ανυπόταχτου Μαθητή» στα σχολεία όλο αυτό το διάστημα, στην προσπάθεια να συμβάλλει στην οργάνωση ενός μαχητικού και επικίνδυνου για τους «από πάνω» μαθητικού κινήματος. Σε αυτή την κατεύθυνση κρίνεται αναγκαία η κλιμάκωση του αγώνα του μαθητικού κινήματος με τη μαζική συμμετοχή των μαθητών στην πορεία από το Πολυτεχνείο στις 15/11 ενάντια στην επίσκεψη Ομπάμα, στις 17/11 στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική, αντιπολεμική-διεθνιστική συγκέντρωση για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και με το συντονισμό με τους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία των καθηγητών για τη διοργάνωση μιας μεγάλης πανεκπαιδευτικής πορείας μετά το Πολυτεχνείο. Με συντονισμό και κλιμάκωση το μαθητικό κίνημα μπορεί να αξιοποιήσει τη μαζική του επανεμφάνιση στο δρόμο και να κάνει σαφές ότι δεν χωράει στα σχέδια της υποταγής γιατί είναι γεμάτη από όνειρα. Και δεν προλαβαίνει να πάρει το δρόμο της υποταγής γιατί περπατάει ήδη τα ίδια μονοπάτια με τη νεολαία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Και ξέρει ότι αυτή τη φορά ή θα τα πάρει όλα ή τίποτα.

 ΠΗΓΗ: Εφημερίδα ΠΡΙΝ