Άνθρωποι με διαφορετικές απόψεις και
φιλοσοφία αλλά με κοινό σκοπό και στόχο την διάσωση και την προστασία του τόπου
μας και του φυσικού μας περιβάλλοντος , ενωνόμαστε και λέμε όχι στην
εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στο Βέρμιο.
Γνωρίζοντας πόσο σημαντική είναι η
αλληλεξάρτηση ανθρώπου και φύσης , νιώθοντας ευγνωμοσύνη για όλα όσα ακόμα
απολαμβάνουμε στο βουνό μας , και με το φόβο και την ανησυχία του τι θα
αφήσουμε στα παιδιά μας , λέμε όχι στην καταστροφή του Βερμίου.
Του Βουνού των
«κήπων του Βασιλιά Μίδα» , με τα πάνω από 1100 είδη φυτών με κάποια από αυτά να
είναι σπάνια αλλά και φαρμακευτικά είδη. Του βουνού που φιλοξενεί πολλά είδη
ζώων και εντόμων. Του Βουνού που είναι «αποθήκη νερού» και «φυσικό υδραγωγείο»
και παρέχει νερό σε πολλές κοινότητες και δήμους αλλά και αρδεύει τεράστιες
γεωργικές εκτάσεις.
Του Βουνού που οικονομικά προσέφερε και προσφέρει στην
κτηνοτροφία, υλοτομία, μελισσοκομία αλλά και στον τουρισμό. Δίνοντας εργασία
σε εκατοντάδες ανθρώπους. Του Βουνού που δωρεάν προσφέρει αναψυχή ,αποφορτίζει
από το άγχος, και συμβάλει στην υγεία όλων όσων έχουν επαφή με αυτό.
Βασίζοντας την άποψη μας σε επιστημονική τεκμηρίωση επιστημόνων (μηχανολόγων,
δασολόγων κ.λ.π.), που αποφάνθηκαν ότι η όλη δραστηριότητα θα αλλάξει βίαια
όλα όσα ξέραμε μέχρι τώρα για το Βουνό μας με: διανοίξεις τεράστιων δρόμων,
φερτά υλικά, μπάζα, αλλαγή του υδροφόρου ορίζοντα, αλλαγή του μικροκλίματος, καταστροφή του τοπίου, και μία «επένδυση» που ειδικοί στην ενέργεια την
χαρακτήρισαν «άτοπη», από άποψη παραγωγής ενέργειας σε ένα βουνό με χαμηλό
αιολικό δυναμικό, και με μη μετρίσιμη ανταποδοτικότητα της στις τοπικές
κοινωνίες.
Λέμε όχι στην αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας και τον κατακερματισμό
του βουνού μας σε οικόπεδα για την κάθε εταιρία που πήρα άδεια από την ΡΑΕ.
Επίσης επικαλούμαστε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία του τοπίου
(Φλωρεντία 20 Οκτωβρίου 2000), που υπέγραψε και η χώρα μας. Σύμβαση που
αναγνωρίζει νομικά τα τοπία ως ένα απαραίτητο συστατικό στοιχείο του ανθρώπινου
περιβάλλοντος, ως μια έκφραση της ποικιλίας της κοινής πολιτιστικής και
φυσικής κληρονομιάς τους, και ως θεμέλιο της ταυτότητας τους.
Αγωνιζόμαστε
λοιπόν για το αυτονόητο, το δικαίωμα της αξιοπρεπούς επιβίωσης στον τόπο μας,
με συνθήκες που θα μας επιτρέψουν να ζούμε έχοντας «ζωτικό χώρο» αλλά και όραμα
για το αύριο. «Η γη παρέχει αρκετά για να καλύψει την ανάγκη κάθε ανθρώπου,
αλλά όχι την απληστία του».
Μαχάτμα Γκάντι
SOS Bέρμιο Νάουσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου