Γράφει ο Περικλής Παυλίδης* //
Σαφώς,
εκτός από όλες τις άλλες συνέπειες, η νίκη Τραμπ θα δώσει τεράστια
ώθηση στην ανάπτυξη των δυνάμεων της ακροδεξιάς σε όλο το δυτικό κόσμο,
σηματοδοτώντας την περαιτέρω διαμόρφωση μιας νέας «συμμαχίας» μεταξύ
τμημάτων της άρχουσας τάξης και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων κάτω από τις
ιδεολογικές σημαίες του εθνο-πατριωτισμού, εθνικισμού/φασισμού,
ρατσισμού!
Σαφώς η νίκη του Τραμπ αποτελεί εκδήλωση οργής της φτωχής λευκής
Αμερικής, ενάντια σε ένα σύστημα που βρίσκεται σε παρακμή, που παράγει
εργασιακή επισφάλεια, αυξάνει τα χρέη των νοικοκυριών, οδηγεί πληθώρα
πολιτών στην φτώχια και την περιθωριοποίηση. Σαφώς η οργή αυτή στράφηκε
αναπόφευκτα εναντίον των πολιτικών δυνάμεων του αστικού φιλελευθερισμού
που διαχειρίστηκαν μέχρι τώρα την κρίση του συστήματος, φροντίζοντας να
σώσουν τις τράπεζες και να στηρίξουν τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους
σε βάρος της μάζας του φορολογούμενου λαού.
Το γεγονός ότι η νίκη αυτή προκύπτει σε αντίθεση με την ισχυρή στήριξη που έδωσαν τα κυρίαρχα ΜΜΕ και η πολιτική ελίτ στην Κλίντον της προσδίδει επίφαση «ανατροπής» του συστήματος. Η ακροδεξιά προκλητική – μέχρι γραφικότητας ρητορεία του Τραμπ εξελήφθη από πολλούς ως πιστοποιητικό της αντι-συστημικότητάς του.
Το γεγονός ότι η νίκη αυτή προκύπτει σε αντίθεση με την ισχυρή στήριξη που έδωσαν τα κυρίαρχα ΜΜΕ και η πολιτική ελίτ στην Κλίντον της προσδίδει επίφαση «ανατροπής» του συστήματος. Η ακροδεξιά προκλητική – μέχρι γραφικότητας ρητορεία του Τραμπ εξελήφθη από πολλούς ως πιστοποιητικό της αντι-συστημικότητάς του.
Σαφώς, η νίκη του Τραμπ εκφράζει την ανίχνευση από μέρος της άρχουσας
τάξης νέων τρόπων διαχείρισης της κρίσης, τόσο στο εσωτερικό της
υπερδύναμης όσο και στις διεθνείς της σχέσεις. Το πιθανότερο, μέσω του
Τραμπ, οι ΗΠΑ και η δυτική ιμπεριαλιστική συμμαχία θα επιχειρήσουν
ορισμένους ελιγμούς στην αντιπαράθεσή τους με τους μεγάλους αντιπάλους
τους.
Αυτό όμως που θα πρέπει επίσης να θεωρείται σαφές και σίγουρο είναι
ότι ο Τραμπ θα συνεχίσει τη νεοφιλελεύθερη – ακραία καπιταλιστική
πολιτική στα ζητήματα εκπαίδευσης, υγείας, κοινωνικής πρόνοιας, όπως και
ότι θα ενισχύσει περαιτέρω τους μηχανισμούς καταστολής και αστυνομικού
κράτους. Είναι αδιανόητο και να φανταστούμε ότι ο Τραμπ θα παρεκκλίνει
από το συνεχιζόμενο αμείλικτο πόλεμο της αμερικανικής άρχουσας τάξης
εναντίον του κόσμου της μισθωτής εργασίας (σημαντικό τμήμα του οποίου
αποτελούν οι μετανάστες), εναντίον των εκατομμυρίων φτωχών, εξαθλιωμένων
και περιθωριοποιημένων της υπερδύναμης.
Και βεβαίως θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι, παρά τις όποιες περί παγκοσμιοποίησης δηλώσεις του, η πολιτική του (όποιες διαφοροποιήσεις κι αν έχει σε επιμέρους ζητήματα από αυτή των προκατόχων του) ουδόλως θα σημάνει το τέλος της «παγκοσμιοποίησης» και την επιστροφή σε κάποια «αυτάρκη» εθνική οικονομία. Προς διάψευση των ονειροπολήσεων περί «εθνικής οικονομίας» της εθνικιστικής δεξιάς και της πατριωτικής – τρόπον τινά «Αριστεράς», η παγκόσμια κλίμακα του κεφαλαιοκρατικού καταμερισμού εργασίας, της κίνησης των κεφαλαίων και δράσης των πολυεθνικών ομίλων είναι μη αναστρέψιμη, όσο διατηρείται το σύστημα αυτό. Ο δε υπερεθνικός / διεθνής χαρακτήρας της παραγωγικής δραστηριότητας της ανθρωπότητας είναι μη αναστρέψιμος εν γένει.
Και βεβαίως θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι, παρά τις όποιες περί παγκοσμιοποίησης δηλώσεις του, η πολιτική του (όποιες διαφοροποιήσεις κι αν έχει σε επιμέρους ζητήματα από αυτή των προκατόχων του) ουδόλως θα σημάνει το τέλος της «παγκοσμιοποίησης» και την επιστροφή σε κάποια «αυτάρκη» εθνική οικονομία. Προς διάψευση των ονειροπολήσεων περί «εθνικής οικονομίας» της εθνικιστικής δεξιάς και της πατριωτικής – τρόπον τινά «Αριστεράς», η παγκόσμια κλίμακα του κεφαλαιοκρατικού καταμερισμού εργασίας, της κίνησης των κεφαλαίων και δράσης των πολυεθνικών ομίλων είναι μη αναστρέψιμη, όσο διατηρείται το σύστημα αυτό. Ο δε υπερεθνικός / διεθνής χαρακτήρας της παραγωγικής δραστηριότητας της ανθρωπότητας είναι μη αναστρέψιμος εν γένει.
Η πολιτική του Τραμπ ουδόλως θα στηρίξει τη σταθερότητα και ειρήνη
στον κόσμο. Η υπερδύναμη (και μαζί της ο δυτικός ιμπεριαλιστικός πόλος)
βρίσκεται ήδη σε πόλεμο, σε αναπόφευκτο πόλεμο διαρκείας εναντίον
σημαντικών αναδυόμενων νέων αντιπάλων της. Σε πόλεμο για τον έλεγχο
στρατηγικών περιοχών και πόρων του πλανήτη. Σε πόλεμο εναντίον κάθε
προοδευτικού-αριστερού καθεστώτος που επιδιώκει να ξεφύγει από την
ηγεμονία του δυτικού ιμπεριαλισμού.
Και αυτόν τον πόλεμο θα τον υπηρετήσει αναμφίβολα με αποφασιστικότητα και ο Τραμπ.
Βεβαίως θα το κάνει με το δικό του τρόπο.
Βεβαίως θα το κάνει με το δικό του τρόπο.
Είναι μεγάλη η πιθανότητα σε βάθος χρόνου να αλλάξουν σημαντικά τα
κύρια συνθήματα / ιδεολογήματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, βάσει των
οποίων θα επιδιωχθεί η λαϊκή συναίνεση / υποστήριξή του. Στη θέση των
φιλελεύθερων συνθημάτων περί προστασίας της «δημοκρατίας» και των
«ανθρωπίνων δικαιωμάτων», τώρα (σε συνάρτηση με τα ιδεολογικά προτάγματα
της δυναμικά ανερχόμενης ευρωπαϊκής ακροδεξιάς) ενισχύεται σημαντικά το
σύνθημα του πολέμου των «πολιτισμών», των «πολιτισμένων» εθνών της
λευκής Δύσης εναντίον των «απολίτιστων» λαών του υπόλοιπου κόσμου.
Σε κάθε περίπτωση, με τον Τραμπ το κεφαλαιοκρατικό σύστημα στις ΗΠΑ
(πράγμα που θα επηρεάσει όλο το δυτικό ιμπεριαλιστικό πόλο) κινείται
προς τον ευρύ επανακαθορισμό των ιδεολογικοπολιτικών συμμαχιών του για
τη διεξαγωγή πολέμου εναντίον των εσωτερικών και εξωτερικών αντιπάλων
του, με δεδομένη την ενίσχυση του εκφασισμού του, της επιθετικότητας και
επικινδυνότητάς του.
*Επίκουρος καθηγητής ΠΤΔΕ ΑΠΘ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αλληλεγγύη στους κολασμένους της Γης, ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και την εξουσία του κεφαλαίου
Η σημασία της αντιφασιστικής νίκης και ο πόλεμος της μνήμης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου