Μιντιάρχες-τραπεζίτες λύνουν τα ζωνάρια τους!
Οι τράπεζες αναλαμβάνουν τον ΔΟΛ και θα πληρώνουν εργαζόμενους μέχρι
το ξεπούλημα των περιούσιων τίτλων του συγκροτήματος. Ο Σάλλας, «πρώην»
της Πειραιώς και «νυν» της Παγκρήτιας Τράπεζας, μπαίνει στο Πρώτο Θέμα
του Αναστασιάδη. Ο Μπόμπολας έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους του δικού
του συγκροτήματος, αλλά θέλει να «αρπάξει» τον χρεοκοπημένο ΔΟΛ. Ο
Βαρδινογιάννης το ξανασκέφθηκε για το Μέγκα και ίσως βάλει πλάτη για να
επαναλειτουργήσει. Ο νέος μιντιάρχης Μάρης εμφανίζεται δημοσίως ως
στρατηγικός παίκτης. Ο Ελεύθερος Τύπος μπαίνει στο άρθρο 106 του
πτωχευτικού Κώδικα και ο Αμερικανός Τζον Ρήγας συνεχίζει να απολαμβάνει
τα προνόμια εκδότη παρά το ότι έχει χρεοκοπήσει το συγκρότημα της
Μακεδονίας…
Όσα δεν έγιναν εντός του 2016, μοιάζουν να επιταχύνονται. Το γιατί
είναι εύκολα εξηγήσιμο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως το δίδυμο Τσίπρας-
Παππάς, έχασαν τη μάχη για την αναδόμηση του σκηνικού στα ΜΜΕ με κύριο
όπλο τις τηλεοπτικές άδειες. Με εξαίρεση το «λάβωμα» του Μέγκα και την
εκδίωξη του Ψυχάρη, το σκηνικό και κυρίως το σύστημα που το τρέφει και
τρέφεται από αυτό, παραμένει εξαιρετικά ισχυρό – ειδικά εάν
συνυπολογιστεί η αποτυχία του Μαξίμου να κυριαρχήσει με τα δικά του
αποκλειστικά Μέσα.
Στις αρχές του 2017, τα πιόνια μοιάζουν να έχουν ξαναστηθεί στη
σκακιέρα της διαπλοκής, η οποία απλώς μεταλλάχθηκε και απέκτησε
περισσότερες παραμέτρους. Όπως, για παράδειγμα, τη συμμετοχή και
αναγκαία συμφωνία σε ότι συμβαίνει των εκπροσώπων της τρόϊκας και της
ΕΚΤ…
Σε αυτό το πολύπλοκο σκηνικό θα «τρέξουν» οι επόμενες εξελίξεις. Με
την κυβέρνηση λαβωμένη, να διατηρεί ως όπλο παρέμβασης την απειλή μιας
Εξεταστικής Επιτροπής για τα δάνεια των ΜΜΕ και των κομμάτων, τη διανομή
της κρατικής διαφήμισης και την επιρροή της στη στρόφιγγα του
τραπεζικού δανεισμού. Και ταυτόχρονα, να διαπραγματεύεται με τους άλλοτε
μισητούς εχθρούς του κόμματος στα «βοθροκάναλα», αποδεχόμενη τη
διαμεσολάβηση των πάλαι ποτέ σφόδρα καταγγελλόμενων μεγαλοστελεχών. Αλλά
και με τους εκδότες και καναλάρχες να αναθεωρούν τους στρατηγικούς
στόχους και τις τακτικές κινήσεις τους.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι χαμένοι είναι η ενημέρωση και οι
εργαζόμενοι, οι οποίοι – εκτός από το ότι δεν διαθέτουν καμία επιρροή
στο προϊόν της εργασίας τους – βλέπουν τους μιντιάρχες να ορίζουν το
ποσό των 400-500 ευρώ ως βασικό μισθό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου