Η συζήτηση για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό εγχείρημα άνοιξε ήδη

…για το περιεχόμενο και την μορφή της πρωτοβουλίας

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ 

Πλούσια και ενδιαφέρουσα ήταν η συζήτηση που ξεκίνησε αμέσως μετά τις εισηγητικές ομιλίες, καθώς αρκετοί πήραν το λόγο και έθεσαν ουσιαστικούς προβληματισμούς ή και δηλώνοντας διάθεση συμβολής, δείχνοντας πως υπάρχει ενδιαφέρον για το ξεδίπλωμα της πρωτοβουλίας.

 Για την προσπάθεια για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό εγχείρημα δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας

Η συζήτηση στην εκδήλωση του ΝΑΡ στις 16 Δεκέμβρη στην ΑΣΟΕΕ ήταν ιδιαίτερα πλούσια κι ενδιαφέρουσα. Μετά την εισήγηση του Γ. Ελαφρού ακολούθησε η παρέμβαση της Μαρίας Καραμπέλη, εκ μέρους της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Το ζήτημα της δημιουργίας επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος προκύπτει επειδή υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για μια άλλη, κομμουνιστική προοπτική για την ανθρωπότητα, τόνισε η Μ. Καραμπέλη. Σημείωσε ότι όλα αυτά τα χρόνια της ύπαρξής της η νΚΑ επιχείρησε μια τομή σε σχέση με την κυρίαρχη αντίληψη στο χώρο της Αριστεράς γύρω από το ζήτημα της επαναστατικής οργάνωσης νεολαίας και κάλεσε τους νέους της γενιάς της και γενικότερα να μπουν μπροστά στο στόχο της συγκρότησης κομμουνιστικής οργάνωσης. Καταλήγοντας είπε ότι η εποχή μας απαιτεί αλλά προσφέρει και τη δυνατότητα δημιουργίας μιας μαζικής, καινοτόμας και μάχιμης κομμουνιστικής νεολαίας που θα λειτουργεί και ως εργαστήρι δημιουργίας νέων επαναστατών που με πρωτοπόρο τρόπο θα συμβάλουν στους σύγχρονους αγώνες για την ανατροπή της σημερινής εκμεταλλευτικής κοινωνίας.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Λευτέρης Σιδερής από την Πρωτοβουλία Δυτικών που έχει στηθεί από πλήθος αγωνιστών για το θέμα της κομμουνιστικής οργάνωσης. Όπως είπε χαρακτηριστικά, ένα εγχείρημα στο συνδικαλιστικό επίπεδο μπορεί και να αποτύχει χωρίς ευρύτερες συνέπειες. Αλλά για την προσπάθεια για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό εγχείρημα δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας. Υπογράμμισε ότι δεν πρόκειται απλά για ζήτημα αναγκαιότητας, αλλά το ζητούμενο είναι πώς αυτή η ανάγκη θα προωθηθεί στην πράξη, πώς θα υλοποιηθεί, ενώ πρόσθεσε με έμφαση ότι «δεν έχουμε άπειρο χρόνο για αυτή την προσπάθεια».

O Παντελής Βαϊνάς, από την Ενωτική Πρωτοβουλία Παρέμβασης και Διαλόγου, που συμμετέχει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τόνισε ότι η ΕΠΠΔ συμμετέχει στο διάλογο που έχει ανοίξει, εστιάζοντας την προσοχή τόσο στο κομμουνιστικό πρόγραμμα όσο και στο οργανωτικό ζήτημα. Είπε ότι δεν μας χρειάζεται ένα κόμμα-καταφύγιο μετά την ήττα και ότι άλλη είναι η ανάγκη των καιρών. Αναφερόμενος στα τρία επίπεδα της επαναστατικής παρέμβασης –κόμμα, μέτωπο, κίνημα- είπε ότι απέχουμε πολύ από την ενιαία υπηρέτησή τους, και ότι κυριαρχεί η πολυδιάσπαση. Προσδιόρισε ότι ο διάλογος πρέπει να περιλαμβάνει τις εξελίξεις στον σύγχρονο καπιταλισμό, την περιγραφή ενός άλλου δρόμου ανατροπής, την εμπειρία από τις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού», τον χαρακτήρα της επανάστασης και τη μετωπική πολιτική στην εποχή μας, ενώ καταλήγοντας είπε ότι δεν μας χρειάζεται κόμμα-φράξια εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά μαζική απεύθυνση και διάλογο με όλες τις δυνάμεις κομμουνιστικής αναφοράς και τους ανένταχτους αγωνιστές.

Ο Γιώργος Μαυρομάτης, εκ μέρους της Αριστερής Συσπείρωσης, τόνισε ότι είναι ιστορική αναγκαιότητα η οικοδόμηση ενός σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος στην Ελλάδα και περιέγραψε τα βασικά σημεία πάνω στα οποία θεμελιώνεται η πολιτική αυτή θέση. Η διεθνής καπιταλιστική κρίση, που το ξεπέρασμά της παραμένει δύσκολο για το κεφάλαιο, Η ένταση των πολέμων στα όρια σύγκρουσης ή και μεταβολής των ιμπεριαλιστικών ισορροπιών στο φόντο των ανακατατάξεων στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Η ειδική ισχύς της κρίσης στην Ελλάδα που παροξύνεται και δημιουργεί αντικειμενικά ώριμες συνθήκες για τη μάχη της απόκτησης του ελέγχου της οικονομίας και της παραγωγής και της αλλαγής των σχέσεων ιδιοκτησίας. Την ανάγκη ρήξης με το σύνολο των αστικών επιλογών και συνολικής απάντησης για τα εκμεταλλευόμενα στρώματα. Απαραίτητο συστατικό του νέου προγράμματος είναι η ρήξη με την αστική στρατηγική και διαχείριση, η συγκρότηση των πολιτικών και κοινωνικών όρων παρέμβασης των εργατολαϊκών στρωμάτων με όρους διεκδίκησης της εξουσίας, και η σύγκρουση με το μεταρρυθμιστικό δρόμο και την αμυντική υποχώρηση.

Ο Γιώργος Μανιάτης, πανεπιστημιακός, αρχικά αναφέρθηκε στην ανάγκη αναστοχασμού της εικόνας της Οκτωβριανής Επανάστασης με την κατάληξή της. Τόνισε ότι η αξιολόγηση της πρωτοβουλίας πρέπει να γίνει από το περιεχόμενό της και είναι γόνιμη όταν δεν ταυτίζει τα όριά της με τα όρια αυτού που την εισηγείται. Στην πρωτοβουλία αυτή έθεσε τρία κριτήρια: Πρώτο, την ανάλυση της πραγματικότητας, με τις νέες ποιοτικές αλλαγές και τη διαφοροποίηση του σύγχρονου καπιταλισμού από τις προηγούμενες εκδοχές του. Δεύτερο, την περιγραφή της σύγχρονης εργατικής τάξης, της συμπεριφορές της, των νέων εργασιακών σχέσεων, των αναγκών της, ώστε το νέο κόμμα να μην είναι πάνω από την τάξη αλλά ούτε και η τάξη τού κόμματος. Τρίτο, η περιγραφή του κομμουνισμού της εποχής μας. Όπως υπογράμμισε, και τα τρία κριτήρια συνδέονται διαλεκτικά μεταξύ τους. Καταλήγοντας, τόνισε ότι για να είναι ουσιαστικός ο διάλογος θα πρέπει να είναι ισότιμος, και απροκατάληπτος και ότι όλα τα ζητήματα του κομμουνιστικού προγράμματος και φορέα θα πρέπει να ανοίξουν χωρίς αποκλεισμούς.

Ο Χρίστος Βαφειάδης, εκ μέρους του ΕΚΚΕ, τόνισε ότι οι συζητήσεις για τον κομμουνιστικό φορέα και η αναγκαιότητα του κομμουνιστικού κόμματος δεν είναι μια ιδέα που έπεσε από τον ουρανό, ενώ αναφέρθηκε στην πολύτιμη συνεισφορά των Αριστερών Κινήσεων Πόλης, των συνδικαλιστικών παρεμβάσεων, της ΕΑΑΚ, της Πρωτοβουλίας Αγώνα 2003, του ΜΕΡΑ και πιο πρόσφατα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό της πορείας της ΕΣΣΔ σημείωσε ότι η επικράτηση των θεωριών για το «κράτος όλου του λαού» και το «κόμμα όλου του λαού» είχαν ως συνέπεια τη διάβρωση και ανατροπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, τη διαμόρφωση μιας αστικής τάξης νέου τύπου που τελικά άνοιξε το δρόμο για την αντεπανάσταση. Όσον αφορά στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα, υπογράμμισε ότι τα συμπεράσματα από την ιστορία του αποτελούν οδηγό και για τη σημερινή του αναγέννηση. Καταλήγοντας είπε ότι η πρωτοβουλία του ΝΑΡ είναι εξαιρετικά επίκαιρη και αναγκαία και ότι ανταποκρίνεται απόλυτα στην ανάγκη για ανασυγκρότηση ενός επαναστατικού, κομμουνιστικού κόμματος της εποχής μας.

ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΜΗΣ

Η στρατηγική δεν είναι κερασάκι

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ

Καλοδεχούμενη χαρακτήρισε την πρωτοβουλία του ΝΑΡ, ο Γιάννης Σηφακάκης (ΣΕΚ), προσθέτοντας πως το μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μόνο να κερδίσει έχει καθώς και η ίδια έχει ανάγκη από εμβάθυνση της εσωτερικής συζήτησης για μεγάλα θέματα όπως το όραμα του σοσιαλισμού, της πείρας του Οκτώβρη κ.α. Η Φλώρα Νικολιδάκη χαρακτήρισε πολύ θετική την πρωτοβουλία του ΝΑΡ, και εξέφρασε την πεποίθηση ότι η συζήτηση για τον κομμουνιστικό φορέα θα είναι μια δύσκολη, μακρινή και αργόσυρτη διαδικασία, χωρίς γρήγορα αποτελέσματα. Εστίασε στην ανάγκη οι διαφωνίες να μην γίνονται για επιφανειακά ζητήματα ούτε τα προσωπικά συμφέροντα να τίθενται εντός οργάνωσης. Ιδιαίτερα αναφέρθηκε στην ανάγκη της πειθαρχημένης δράσης και της διαμόρφωσης της πολιτικής από τα κάτω.

Ο Βασίλης Τουμπέλης, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τόνισε πως το κόμμα κομμουνιστικής απελευθέρωσης θα πρέπει να έρθει σε ρήξη με το παλιό κομμουνιστικό κίνημα, προσθέτοντας ότι εκεί που πρέπει θα συγκρουστούμε κι εκεί που μπορούμε να συμπορευτούμε. Το υπαρκτό ΚΚ είναι χρεοκοπημένο είπε, και απαιτείται προσπάθεια κάλυψης του κενού σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο. Κυριαρχούσε ο τακτικισμός, τόνισε, ενώ η στρατηγική ήταν κερασάκι στην τούρτα και υπενθύμισε τις εμπειρίες του ’44, του ’49, το ’74, αλλά και τη διετία 2011-12. Πρόσθεσε ότι ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε, δεν ανατράπηκε, και απαιτείται κριτική ανάλυση της φύσης του, έδωσε έμφαση στην θεωρία αλλά και τις δημοκρατικές μορφές οργάνωσης, κόντρα στον «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό» χωρίς δημοκρατία.

Η Γαρυφαλλιά Καπετανάκη, από τη νεολαία ΕΚΚΕ, σημείωσε ότι είναι αναγκαίο το κόμμα της εργατικής τάξης και ότι ο κινηματισμός καταλήγει στον ρεφορμισμό και την ήττα. Είπε πως δεν πρέπει να γίνεται ισοπεδωτική κριτική στα ιστορικά κινήματα, ενώ αναφέρθηκε και στη δημοκρατική εσωτερική λειτουργία ώστε οι αντιθέσεις να επιλύονται με κριτική και αυτοκριτική.

Ο Αντώνης Κασίτας σημείωσε ότι βρισκόμενοι σήμερα στο «και 5» και όχι στο «παρά 5», ας καταλάβουμε ότι η συν- στράτευση και όχι η επί- στράτευση είναι αυτή που θα μας δώσει την ώθηση για τις μεγάλες ανατροπές. Σήμερα ας το καταλάβουν όλοι: όποιος δεν εργάζεται για την ενότητα του κομμουνιστικού κινήματος και την απαξιώνει, τουλάχιστον ως αντικοινωνικός μύωψ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

Ο Παναγιώτης Μαυροειδής επιχείρησε να απαντήσει σε ορισμένα καίρια ερωτήματα. Είπε ότι ο κόσμος της Αριστεράς επιζητεί το «να οργανωθούμε», ως έκκληση ενάντια στην υποταγή και την ενσωμάτωση, τον ελιτισμό και τον χειροτεχνισμό όλων των εκδοχών της Αριστεράς. Αναρωτήθηκε εάν μπορεί να περιγραφεί ένας νέος κομμουνισμός σημειώνοντας ότι αυτό το πρόταγμα είχε μείνει στην άκρη από όλα τα αριστερά ρεύματα. Κάλεσε να τεθεί στο επίκεντρο η ανάγκη της σύγχρονης κομμουνιστικής απελευθέρωσης με διεθνιστικό χαρακτήρα, αλλά και να μην φοβηθεί η επαναστατική Αριστερά να απαντήσει ερωτήματα όπως εάν είναι εφικτή ή αναγκαία η επανάσταση σήμερα, ποια η μορφή της και το υποκείμενό της. Καταλήγοντας πρόσθεσε ότι δεν είναι τυχαίο που Τραμπ, ΕΕ, κεφάλαιο και μίντια χτυπούν ένα «σκιάχτρο», τον κομμουνισμό χωρίς αυτό να υπάρχει. Η κουβέντα για τον κομμουνισμό είναι εδώ και είμαστε υποχρεωμένοι όλοι να συμμετέχουμε.