Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης
Αντίσταση και αγώνας ενάντια στα 113 προαπαιτούμενα, πάλη για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Όλοι στην ανεξάρτητη εργατική διαδήλωση στη ΔΕΘ, Σαβ. 9/9, Καμάρα, 6μμ
Αντίσταση και αγώνας ενάντια στα 113 προαπαιτούμενα, πάλη για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Όλοι στην ανεξάρτητη εργατική διαδήλωση στη ΔΕΘ, Σαβ. 9/9, Καμάρα, 6μμ
Η ομιλία Τσίπρα στα εγκαίνια της ΔΕΘ θα σηματοδοτήσει το ξεκίνημα
μιας νέας φάσης της σκληρής μνημονιακής πολιτικής σε βάρος της νεολαίας
και των εργαζομένων. Η επιβολή των 113 προαπαιτουμένων μνημονιακών
μέτρων στο όνομα της 3ης αξιολόγησης δείχνει ότι πυξίδα της
κυβέρνησης παραμένει σταθερά το μνημόνιο, που σχεδιάζεται και
υλοποιείται με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Σε αυτή την γραμμή ετοιμάζεται να
ανακοινώσει νέο μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων, ενώ έρχεται ο Μακρόν για να
διεκδικήσει τη μερίδα του λεόντος από το ξεπούλημα. Παιδεία, υγεία,
κοινωνικές υπηρεσίες του δημοσίου βρίσκονται ξανά στο στόχαστρο, ο
εμπαιγμός και οι απολύσεις συμβασιούχων είναι άμεσο κυβερνητικό σχέδιο, η
ανακύκλωση της ανεργίας με προγράμματα εκμετάλλευσης παραδίνουν τους
εργαζόμενους στην ελαστική εργασία. Η φορομπηξία και τα χαράτσια, οι
πλειστηριασμοί της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας αναβαθμίζονται σε
ηλεκτρονικοί για να παρακαμφθεί το λαϊκό κίνημα. Ο αντισυνδικαλιστικός
νόμος που ετοιμάζει η κυβέρνηση θέλει να καταργήσει ουσιαστικά το
δικαίωμα στην απεργία και τη δημοκρατική λειτουργία των συνδικάτων,
ακριβώς για να υλοποιήσει αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική χωρίς αντίπαλο,
όπως φαντάζεται.
Μαζί με αυτά τα σκληρά μέτρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εμφανίζεται
«πιστός στρατιώτης» των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ. Σε αυτό
το τοπίο η καταστολή, οι διώξεις και η ανοχή στη δράση των φασιστών με
σκοπό να τρομοκρατήσει και να διαιρέσει το λαϊκό κόσμο. Εδώ στηρίζεται
και η ρατσιστική αντιμετώπιση από τη μεριά του κράτος των προσφύγων και
των μεταναστών, που δίνει αέρα στη δράση των ρατσιστικών και φασιστικών
ομάδων του παρακράτους.
Η ανάπτυξη που τάζει το παραμύθι του Τσίπρα και της κυβέρνησης
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι απλά βασισμένη στη φτώχεια, την σκληρή
εκμετάλλευση και την ανασφάλεια, τα θεμέλια δηλαδή της κερδοφορίας του
κεφαλαίου όπως φάνηκε φέτος στον τουρισμό και σε άλλους κλάδους. Είναι
ποτισμένη και με το αίμα της εργατικής τάξης που έχασε 11 παιδιά της
μέσα στο μήνα Αύγουστο, όλα σε «εργατικά ατυχήματα»-εργοδοτικά
εγκλήματα...
Είναι γελασμένη η κυβέρνηση που πιστεύει ότι η δική της επιλογή να
υλοποιεί τη μνημονιακή πολιτική, ισοδυναμεί με την αποδοχή της
βαρβαρότητας που φέρνει η πληρωμή του χρέους και τα μνημόνια. Που δήθεν
τελειώνει το 2018, αλλά δεσμεύει τη χώρα μέχρι το 2060 και βλέπουμε... Ο
μόνος που αμφισβήτησε, κλόνισε και κέρδισε νίκες απέναντι στην σκληρή
πολιτική των μνημονίων ήταν ο αγώνας των εργαζομένων και του λαού. Αυτό
το δρόμο να βαδίσουμε ξανά.
Γίνεται φανερό ότι για πάρουμε πίσω τα κλεμένα, για να ξαναμιλήσουμε
για δουλειές με αξιοπρέπεια και δικαιώματα, για αυξήσεις, για παιδεία,
υγεία, ρεύμα και νερό, για απελευθέρωση από τα χαράτσια, πρέπει να
σπάσει η αντιλαϊκή πολιτική, να αποτύχει η εφαρμογή των 113 μέτρων, η 3η
αξιολόγηση, και συνολικά το μνημονιακό πρόγραμμα. Το λαϊκό κίνημα, με
καρδιά ένα μαχητικό εργατικό κίνημα που βάζει τα δικαιώματα μπροστά,
είναι η ελπίδα σήμερα για την κοινωνική πλειοψηφία. Μια δύναμη δηλαδή
που θα αναδείξει τις λαϊκές και εργατικές διεκδικήσεις, θα αγωνιστεί για
τη νίκη και όχι την τιμή των όπλων, θα ενώσει τους εργαζόμενους σε
ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ελαστική και μη εργασία, ντόπιους και
μετανάστες. Θα παλέψει για τους αναγκαίους πολιτικούς στόχους, να
ηττηθεί η κυβέρνηση, να καταργηθούν μνημόνια και εφαρμοστικοί νόμοι, να
διαγραφεί το χρέος, να αποδεσμευτεί η χώρα από ευρώ και ΕΕ. Ένα εργατικό
κίνημα απελευθερωμένο από τα δεσμά του εργοδοτικού, κυβερνητικού και
φιλο-ΕΕ συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ κ.ά., με τη δημοκρατία των συνελεύσεων,
το συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων και των αγώνων, την
αποφασιστικότητα για σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει αυτή τη μάχη και καλεί στην ανεξάρτητη εργατική
συγκέντρωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ που θα γίνει το Σάββατο 9/9 στην Καμάρα
στις 6μμ.
Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης
Αντίσταση και αγώνας ενάντια στα 113 προαπαιτούμενα, πάλη για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Όλοι στην ανεξάρτητη εργατική διαδήλωση στη ΔΕΘ, Σαβ. 9/9, Καμάρα, 6μμ
Σε χρόνο ίντερνετ, ο θάνατος του είναι ήδη παλιά νέα, αλλά εγώ έπρεπε να τον δω μια τελευταία φορά. Είναι οι πολύ αρχές των 00s και κάθομαι σε ένα μολυσμένο σκαλάκι απέναντι από το An Club. Είναι Οκτώβριος, η πρώτη φορά που θα δω τα Κρίνα live και στη Σολωμού γίνεται το αδιαχώρητο. Ο Χρήστος, (ένας είναι ο Χρήστος, όποιος έχει δει τουλάχιστον μια φορά τα Κρίνα ξέρει ποιος είναι ο Χρήστος που αλωνίζει χωρίς μπλούζα από κάτω) σταματάει τα διερχόμενα αυτοκίνητα και ψάχνει έναν Γιάννη. Κοιτάει τους οδηγούς, τους συνοδηγούς, κοιτάει τα πίσω καθίσματα, Γιάννης πουθενά. Μεταξύ μας, και Γιάννη να σε λέγανε, δε θα το μαρτυρούσες έτσι αλαφιασμένος που ήταν ο Χρήστος. Είναι η δεύτερη φορά που γράφω αυτήν την ιστορία και σίγουρα θα την έγραφα και τρίτη. Και μετά άρχισε η συναυλία. Και ο βαρύτονος Θάνος έλεγε τη “Φαρμακωμένη” και ο Χρήστος ήταν ακριβώς από κάτω του και τον κοίταζε σαν θεό. Σαν κεράκι που έλιωνε. Αν με λέγανε Γιάννη, θα πήγαινα επιτόπου πια και θα του “λεγα, “εδώ είμαι, έμαθα ότι με ψάχνεις”. Όπως έγραψα στο παρελθόν, ακουσίως και προφανώς άκακα, ο Ανεστόπουλος υπήρξε ένας μικρός σαμποτέρ κάμποσων καλοκουρδισμένων συναυλιών των Διάφανων Κρίνων. Αρκετοί στίχοι ξεχασμένοι, αρκετά αφοπλιστικά “συγχωρήστε με, αλλά δεν το θυμάμαι ολόκληρο”, αρκετό “σπάσιμο” στην μπάντα που το ξανάπαιρνε απ” την αρχή. Αλλά κακά τα ψέματα. Πολύ πριν από συνεπής φρόντμαν, έφηβος ροκαμπιλάς, στιχουργός-ποιητής των Κρίνων, ο Θάνος ήταν (“είναι” έγραψα αρχικά) και θα είναι για πάντα μια από τις πιο ιδιαίτερες, sui generis φωνές που ακούστηκαν ποτέ σε ηχείο. Όχι στην Ελλάδα. Παντού. Και για όσους το πήραμε από την αρχή, αυτή η φωνή που έσκαγε στο “Ξέρω πως θα “ρθει και δεν θα “μαι όπως είμαι” γέμιζε το δωμάτιο, το σπίτι, γέμιζε το μέσα σου. Και το γεμίζει ακόμα. Δεν είναι κάτι που περιγράφεται με λέξεις.
Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2017/09/03/ena-telefteo-krino-gia-to-thano-anestopoulo/
Αντίσταση και αγώνας ενάντια στα 113 προαπαιτούμενα, πάλη για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Όλοι στην ανεξάρτητη εργατική διαδήλωση στη ΔΕΘ, Σαβ. 9/9, Καμάρα, 6μμ
Σε χρόνο ίντερνετ, ο θάνατος του είναι ήδη παλιά νέα, αλλά εγώ έπρεπε να τον δω μια τελευταία φορά. Είναι οι πολύ αρχές των 00s και κάθομαι σε ένα μολυσμένο σκαλάκι απέναντι από το An Club. Είναι Οκτώβριος, η πρώτη φορά που θα δω τα Κρίνα live και στη Σολωμού γίνεται το αδιαχώρητο. Ο Χρήστος, (ένας είναι ο Χρήστος, όποιος έχει δει τουλάχιστον μια φορά τα Κρίνα ξέρει ποιος είναι ο Χρήστος που αλωνίζει χωρίς μπλούζα από κάτω) σταματάει τα διερχόμενα αυτοκίνητα και ψάχνει έναν Γιάννη. Κοιτάει τους οδηγούς, τους συνοδηγούς, κοιτάει τα πίσω καθίσματα, Γιάννης πουθενά. Μεταξύ μας, και Γιάννη να σε λέγανε, δε θα το μαρτυρούσες έτσι αλαφιασμένος που ήταν ο Χρήστος. Είναι η δεύτερη φορά που γράφω αυτήν την ιστορία και σίγουρα θα την έγραφα και τρίτη. Και μετά άρχισε η συναυλία. Και ο βαρύτονος Θάνος έλεγε τη “Φαρμακωμένη” και ο Χρήστος ήταν ακριβώς από κάτω του και τον κοίταζε σαν θεό. Σαν κεράκι που έλιωνε. Αν με λέγανε Γιάννη, θα πήγαινα επιτόπου πια και θα του “λεγα, “εδώ είμαι, έμαθα ότι με ψάχνεις”. Όπως έγραψα στο παρελθόν, ακουσίως και προφανώς άκακα, ο Ανεστόπουλος υπήρξε ένας μικρός σαμποτέρ κάμποσων καλοκουρδισμένων συναυλιών των Διάφανων Κρίνων. Αρκετοί στίχοι ξεχασμένοι, αρκετά αφοπλιστικά “συγχωρήστε με, αλλά δεν το θυμάμαι ολόκληρο”, αρκετό “σπάσιμο” στην μπάντα που το ξανάπαιρνε απ” την αρχή. Αλλά κακά τα ψέματα. Πολύ πριν από συνεπής φρόντμαν, έφηβος ροκαμπιλάς, στιχουργός-ποιητής των Κρίνων, ο Θάνος ήταν (“είναι” έγραψα αρχικά) και θα είναι για πάντα μια από τις πιο ιδιαίτερες, sui generis φωνές που ακούστηκαν ποτέ σε ηχείο. Όχι στην Ελλάδα. Παντού. Και για όσους το πήραμε από την αρχή, αυτή η φωνή που έσκαγε στο “Ξέρω πως θα “ρθει και δεν θα “μαι όπως είμαι” γέμιζε το δωμάτιο, το σπίτι, γέμιζε το μέσα σου. Και το γεμίζει ακόμα. Δεν είναι κάτι που περιγράφεται με λέξεις.
Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2017/09/03/ena-telefteo-krino-gia-to-thano-anestopoulo/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου