Προσκλητήριο ζωντανών εργατών.
Σε κάθε απώλεια κάθε δολοφονημένου εργάτη/εργάτριας θα ήθελα να διαβάζεται κάθε φορά από τους συναδέλφους του/της στον τόπο εργασίας τους ο πιο κάτω επικήδειος:
Αγαπημένε συνάδελφε/ συναδέλφισσα.
Είπαν για σας (ενδεικτικές αναφορές):
Χρήστου Δημήτρης
Δημοσίευση: Εφημερίδα Αυγή 28 Ιουνίου 2017
Κάθε απεργιακή κινητοποίηση που στηρίζεται στην “ομηρεία των πολιτών”, οφείλει να είναι ζυγισμένη και να μην προκαλεί τεράστιες ζημιές σε άλλους κλάδους εργαζομένων, και μάλιστα σε στιγμές κρίσιμες για την εθνική οικονομία. Στα βασικά συνδικαλιστικά μαθήματα διδάσκεται ότι η απεργία είναι το έσχατο μέσο του εργαζόμενου για να διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας. Πριν από την προκήρυξη μιας απεργίας ο κλάδος πρέπει να έχει ενημερώσει και την κοινωνία για το δίκαιο των αιτημάτων, ώστε να έχει τη μέγιστη δυνατή υποστήριξη.
Γρηγόρης Ψαριανός
Τουίτερ 28/6
«Ανάλγητοι κεφαλαιοκράτες κάτω τα χέρια απ’ τα σκουπίδια! Έξω οι ιδιώτες από τις χωματερές Η καθαριότητα είναι μισή ρετσινιά ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ!»
Άρης Πορτοσάλτε – Τουίτερ Ιουν. 24
«Ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας. Θα εξασφάλιζε θέσεις εργασίας. Κάποιοι δήμαρχοι τόλμησαν, οι περισσότεροι δειλιάζουν! Θέμα τζιζ..»
Έφη Αχτσιόγλου
31/8 Στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής ξεκίνησε η συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας
«Πρόκειται για το πρώτο ίσως αμιγώς προστατευτικό νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας από την αρχή της κρίσης ως σήμερα».
Θέλω να ακουστούν στον επικήδειο τα ονόματα σας, όλων και των 18 νεκρών του τελευταίου διμήνου. Την οικογενειακή σας κατάσταση τα ονόματα των συντρόφων σας, των παιδιών σας, των γονιών σας.
Τα ονόματα των εργοδοτών σας. Από τις περικοπές των Δήμων και του Δημοσίου μέχρι και τις συμβάσεις εργασίας, αν υπάρχουν, στον ιδιωτικό τομέα.
Πώς έχασαν την ζωή τους. Τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας, την εργασιακή ζούγκλα ποιοι τους στήριξαν και ποιοι τους γύρισαν την πλάτη.
Πόσοι έχουν απεργήσει, ποια συνδικάτα μίλησαν, ποια στήριξαν, ποια σας πούλησαν. Ποια Δημοτική Αρχή ήτανε δίπλα σας, ποια σας απείλησε, ποια σας χαρακτήρισε «καλοπληρωμένους τεμπέληδες!» .
Ποια εταιρεία υπό την πίεση της απόλυσης επιβάλλει τον εργασιακό μεσαίωνα την εντατικοποίηση και την πλήρη απουσία μέτρων ασφαλείας και υγιεινής.
Θέλω να ακουστεί πού είναι το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Πόσες φορές έχετε καταγγείλει τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, την ανασφάλιστη εργασία, την απουσία στοιχειωδών μέτρων υγείας και ασφάλειας. Πόσες καταγγελίες έχουν γίνει, πόσες φορές έχει παραστεί, πόσα πρόστιμα έχει ρίξει, πόσες φορές στήριξε εργαζόμενους και πόσες εργοδότες.
Ποια ΜΜΕ συκοφαντούν τα δικαιώματα σας και τον αγώνα σας.
Θέλω να εξηγήσετε στους εργαζόμενους την αιτία όλων αυτών που δεν είναι άλλος από την αναδιάρθρωση της αγοράς εργασίας και τις εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, με σκοπό το μέγιστο κέρδος. Με βάση το κέρδος, ο εργοδότης αποφασίζει αν τον συμφέρει να λάβει μέτρα προστασίας και ασφάλειας ή οργανωτικά μέτρα (π.χ., εκπαίδευση προσωπικού, επαρκής αριθμό εργαζομένων, ωράρια).
Και αφού ακουστούν όλα αυτά ο κάθε εργαζόμενος ας αναρωτηθεί πόσο μετράνε τη ζωή του την αξιοπρέπειά του, ποιους έχει δίπλα του και ποιους απέναντι του, αν θα συμμετάσχει στην επόμενη απεργία, αν θα γραφτεί στο σωματείο του.
«Το μέλλον δε θα ρθεί από μονάχο του, έτσι νέτο-σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κ’ εμείς» έλεγε ο ποιητής.
Σε κάθε απώλεια κάθε δολοφονημένου εργάτη/εργάτριας θα ήθελα να διαβάζεται κάθε φορά από τους συναδέλφους του/της στον τόπο εργασίας τους ο πιο κάτω επικήδειος:
Αγαπημένε συνάδελφε/ συναδέλφισσα.
Είπαν για σας (ενδεικτικές αναφορές):
Χρήστου Δημήτρης
Δημοσίευση: Εφημερίδα Αυγή 28 Ιουνίου 2017
Κάθε απεργιακή κινητοποίηση που στηρίζεται στην “ομηρεία των πολιτών”, οφείλει να είναι ζυγισμένη και να μην προκαλεί τεράστιες ζημιές σε άλλους κλάδους εργαζομένων, και μάλιστα σε στιγμές κρίσιμες για την εθνική οικονομία. Στα βασικά συνδικαλιστικά μαθήματα διδάσκεται ότι η απεργία είναι το έσχατο μέσο του εργαζόμενου για να διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας. Πριν από την προκήρυξη μιας απεργίας ο κλάδος πρέπει να έχει ενημερώσει και την κοινωνία για το δίκαιο των αιτημάτων, ώστε να έχει τη μέγιστη δυνατή υποστήριξη.
Γρηγόρης Ψαριανός
Τουίτερ 28/6
- -Οι μόνιμοι θέλουν να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι για να κάνουν αυτοί την δουλειά και οι ίδιοι να παίζουν
- -Μόλις οι παλιοί συμβασιούχοι γίνουν μόνιμοι, ζητάνε να προσληφθούν νέοι συμβασιούχοι για να παίξουν κι αυτοί βελάκια.
«Ανάλγητοι κεφαλαιοκράτες κάτω τα χέρια απ’ τα σκουπίδια! Έξω οι ιδιώτες από τις χωματερές Η καθαριότητα είναι μισή ρετσινιά ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ!»
Άρης Πορτοσάλτε – Τουίτερ Ιουν. 24
«Ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας. Θα εξασφάλιζε θέσεις εργασίας. Κάποιοι δήμαρχοι τόλμησαν, οι περισσότεροι δειλιάζουν! Θέμα τζιζ..»
Έφη Αχτσιόγλου
31/8 Στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής ξεκίνησε η συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας
«Πρόκειται για το πρώτο ίσως αμιγώς προστατευτικό νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας από την αρχή της κρίσης ως σήμερα».
Θέλω να ακουστούν στον επικήδειο τα ονόματα σας, όλων και των 18 νεκρών του τελευταίου διμήνου. Την οικογενειακή σας κατάσταση τα ονόματα των συντρόφων σας, των παιδιών σας, των γονιών σας.
Τα ονόματα των εργοδοτών σας. Από τις περικοπές των Δήμων και του Δημοσίου μέχρι και τις συμβάσεις εργασίας, αν υπάρχουν, στον ιδιωτικό τομέα.
Πώς έχασαν την ζωή τους. Τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας, την εργασιακή ζούγκλα ποιοι τους στήριξαν και ποιοι τους γύρισαν την πλάτη.
Πόσοι έχουν απεργήσει, ποια συνδικάτα μίλησαν, ποια στήριξαν, ποια σας πούλησαν. Ποια Δημοτική Αρχή ήτανε δίπλα σας, ποια σας απείλησε, ποια σας χαρακτήρισε «καλοπληρωμένους τεμπέληδες!» .
Ποια εταιρεία υπό την πίεση της απόλυσης επιβάλλει τον εργασιακό μεσαίωνα την εντατικοποίηση και την πλήρη απουσία μέτρων ασφαλείας και υγιεινής.
Θέλω να ακουστεί πού είναι το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Πόσες φορές έχετε καταγγείλει τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, την ανασφάλιστη εργασία, την απουσία στοιχειωδών μέτρων υγείας και ασφάλειας. Πόσες καταγγελίες έχουν γίνει, πόσες φορές έχει παραστεί, πόσα πρόστιμα έχει ρίξει, πόσες φορές στήριξε εργαζόμενους και πόσες εργοδότες.
Ποια ΜΜΕ συκοφαντούν τα δικαιώματα σας και τον αγώνα σας.
Θέλω να εξηγήσετε στους εργαζόμενους την αιτία όλων αυτών που δεν είναι άλλος από την αναδιάρθρωση της αγοράς εργασίας και τις εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, με σκοπό το μέγιστο κέρδος. Με βάση το κέρδος, ο εργοδότης αποφασίζει αν τον συμφέρει να λάβει μέτρα προστασίας και ασφάλειας ή οργανωτικά μέτρα (π.χ., εκπαίδευση προσωπικού, επαρκής αριθμό εργαζομένων, ωράρια).
Και αφού ακουστούν όλα αυτά ο κάθε εργαζόμενος ας αναρωτηθεί πόσο μετράνε τη ζωή του την αξιοπρέπειά του, ποιους έχει δίπλα του και ποιους απέναντι του, αν θα συμμετάσχει στην επόμενη απεργία, αν θα γραφτεί στο σωματείο του.
«Το μέλλον δε θα ρθεί από μονάχο του, έτσι νέτο-σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κ’ εμείς» έλεγε ο ποιητής.
ΠΗΓΗ: ΗΦΑΙΣΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου