Η ΛΑΘΡΑΙΑ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΔΩΣΙΛΟΓΙΣΜΟ

Του Παναγιώτη Παπανικολάου     

Γελοίοι παραχαράκτες, ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ούτε την Ιουλία Μπίμπα ούτε την Παναγιώτα Σταθοπούλου

Είναι δεδομένη και πολυσυζητημένη η καθοδηγούμενη επιχείρηση σε παγκόσμιο επίπεδο από τα παχυλά αμειβόμενα παπαγαλάκια του διεθνούς καπιταλισμού να εξαπολύσουν μια καταιγίδα ψεμάτων και πλύσης εγκεφάλων με στόχο την επιβολή ενός λυσσαλέου νέου τύπου αντικομμουνισμού σε μια περίοδο βαθειάς διαρθρωτικής καπιταλιστικής κρίσης που καταρρέουν τα φληναφλήματα περί «τέλους της ιστορίας» και «διαρκούς παγκόσμιας ευημερίας» τα οποία κράδαινε ο νεοφιλελευθερισμός από την δεκαετία του 1990.

Στην χώρα μας ιδιαίτερα η επιχείρηση αυτή έχει ξεπεράσει κάθε όριο και έχει απογειωθεί σε πρωτόγνωρες σφαίρες γελοιότητας. Τώρα που φεύγει από την ζωή και η τελευταία γενιά που έζησε έστω και σε παιδική ηλικία την κατοχή και τον εμφύλιο, οι παραχαράκτες της ιστορίας προσπαθούν να μας πείσουν κοντά στα άλλα πως δεν υπήρξε καν Εθνική Αντίσταση 1941 – 1944 αλλά μόνο κάποιες ολιγάριθμες συμμορίες ενόπλων που πολεμούσαν αποκλειστικά μεταξύ τους για ιδιοτελείς λόγους ατομικού πλουτισμού, ακόμα και για … ερωτικές αντιζηλίες.

 Διαβάζουμε πως ο εμφύλιος δεν άρχισε το 1946 αλλά το … 1943, μάλιστα μερικοί λένε πως άρχισε το 1940 θεωρώντας προφανώς ως «εμφυλιοπολεμική ενέργεια» και το Έπος του 40 με το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού στον Ιταλικό φασισμό και την ηρωική πρώτη φάση του Ένοπλου Αντιφασιστικού Αγώνα στα βουνά της Πίνδου. Τα παραπάνω είναι εμφανώς εξτρεμιστικά ακόμα και σε σχέση με το διεθνές αντικομμουνιστικό πλαίσιο παραχάραξης της ιστορίας, λαθραίας εξίσωσης ναζισμού – κομμουνισμού κλπ. Κι αυτό για έναν απλούστατο λόγο : στην χώρα μας οι προδότες δωσίλογοι συνεργάτες των κατακτητών ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ από το μεταπολεμικό αστικό κράτος. Και όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν αλλά «αξιοποιήθηκαν» για την στελέχωσή του αρχικά στην περίοδο της «Λευκής Τρομοκρατίας» 1944 – 1946 και μετά φυσικά στην περίοδο του Εμφυλίου 1946 – 1949. Η αξιοποίηση συνεχίστηκε απρόσκοπτα και τις επόμενες ταραγμένες δεκαετίες. Ένα μεγάλο μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος και των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους κατάγεται πολιτικά απευθείας από τον δωσιλογισμό της Κατοχής. Άλλωστε από τον μαυραγοριτισμό της Κατοχής κατάγεται απευθείας και ένα μεγάλο μέρος της εγχώριας οικονομικής καπιταλιστικής ολιγαρχίας – πολλές από τις παλιές οικογένειες της προπολεμικής πλουτοκρατίας καταστράφηκαν στον πόλεμο και στην κατοχή. Αντίθετα βγήκαν στον αφρό νέα οικονομικά «τζάκια» από τα πιο λούμπεν και εγκληματικά στοιχεία της κοινωνίας που πλούτισαν από την συνεργασία με τους κατακτητές και από την αδίστακτη εκμετάλλευση της πείνας των πολλών.

Σήμερα το αστικό οικονομικό και πολιτικό σύμπλεγμα εξουσίας έχει έναν πρόσθετο λόγο να ξεπλύνει τον παλιό του δωσιλογισμό. Απλούστατα θέλει ταυτόχρονα να ξεπλύνει και τον καινούριο. Την συνολική και επιθετική στράτευση των αστικών καθεστωτικών δυνάμεων με την καταστροφική πολιτική των μνημονίων ΕΕ και ΔΝΤ. Την σιχαμερή συναίνεση στο πλήρες ξεπούλημα της χώρας και στην δυστυχία της λαϊκής πλειοψηφίας με αντάλλαγμα την διατήρηση και επέκταση των δικών τους ιδιοτελών καπιταλιστικών κερδών, των δικών τους προκλητικών προνομίων.

Οι παραχαράκτες είναι αδίστακτοι. Δεν τους ενοχλεί μόνο κάθε ιστορική μνήμη που παραπέμπει σε κομμουνιστικά ιδανικά και σε κοινωνική απελευθέρωση. Τους ενοχλεί και κάθε ιστορική μνήμη που παραπέμπει σε Αντίσταση και Αξιοπρέπεια απλά. Και όχι μόνο σήμερα. Σε όλη την περίοδο των τελευταίων εβδομήντα ετών. Προσπαθούσαν πάντα και πάλι προσπαθούν να θολώσουν, να συκοφαντήσουν να υποβαθμίσουν την ιστορία και την δράση όχι μόνο του ΕΑΜ ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ αλλά ακόμα και άλλων μικρότερων αντιστασιακών οργανώσεων που ανήκαν στον κεντρώο και φιλελεύθερο χώρο. Στην Χώρα που Συγκλόνισε τον Κόσμο με Μεγαλειώδεις Ηρωικές Πράξεις Αντίστασης σε μια περίοδο που η ανθρωπότητα έτρεμε μουδιασμένη με την γεύση της ήττας από τις αρχικές πολεμικές επιτυχίες του Άξονα, σε μια χώρα όπου η Ιουλία Μπίμπα της κεντροφιλελεύθερης ΠΕΑΝ ανατίναξε την σφηκοφωλιά της ΕΣΠΟ την δεύτερη κιόλας χρονιά της κατοχής, σε μια χώρα που η Παναγιώτα Σταθοπούλου στάθηκε άοπλη και ατρόμητη μπροστά στο γερμανικό άρμα έναν χρόνο αργότερα στην μαζική διαδήλωση που απέτρεψε την βουλγαροφασιστική κατοχή της Μακεδονίας, οι παραχαράκτες πάντα ήθελαν να σβήσουν την ιστορική μνήμη τόσο της «αριστερής» Σταθοπούλου όσο και της «κεντροφιλεύθερης» Μπίμπα. Στην ίδια χώρα που φυσικά διαθέτει στο κέντρο της πρωτεύουσάς της λεωφόρους «Βασιλίσσης Σοφίας» και (Πριγκηπίσσης) «Αλεξάνδρας» όμως έχει εξορίσει τον ταπεινό ανδριάντα της Παναγιώτας Σταθοπούλου στον τόπο καταγωγής της (Μικρό Χωριό Ευρυτανίας) και την ταπεινή πλακέτα της Ιουλίας Μπίμπα σε μια κολώνα πολυκατοικίας στην Πατησίων πίσω από σκουπίδια, τέντες και τραπεζοκαθίσματα. Και μιλάμε μόνο ενδεικτικά, για δύο από τις συγκλονιστικότερες στιγμές όχι μόνο του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου αλλά της Νεότερης Παγκόσμιας Ιστορίας. Για την ανατίναξη του κτιρίου της ΕΣΠΟ από την ΠΕΑΝ – μια από τις πρώτες δυναμικές αντιστασιακές ενέργειες σε όλη την Ευρώπη και το μεγαλύτερο ως τότε σαμποτάζ σε κατεχόμενη χώρα. Η εντύπωση που έκανε στους λαούς αλλά και στους ναζί κατακτητές επιβεβαιώνεται από το γεγονός πως η Ιουλία Μπίμπα ήταν η μοναδική από τους συλληφθέντες αντιστασιακούς που δεν τουφεκίστηκε – την έστειλαν στην Γερμανία όπου αποκεφαλίστηκε. Επίσης μιλάμε για το ανεπανάληπτο σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη γεγονός σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, στις 22 Ιούλη 1943 όταν μετά από κάλεσμα του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ ο λαός της κατεχόμενης Αθήνας πλημμύρισε τους δρόμους αποτρέποντας την παράδοση της Μακεδονίας στους Βούλγαρους φασίστες. Μια διαδήλωση που οι Γερμανοί Ναζί την έπνιξαν στο αίμα. Δεκάδες οι νεκροί άοπλοι διαδηλωτές, ανάμεσά τους η 17χρονη ΕΠΟΝίτισσα Παναγιώτα Σταθοπούλου που όταν το πολυβόλο ενός γερμανικού άρματος θέρισε τον διαδηλωτή που κρατούσε την Ελληνική σημαία, η Παναγιώτα την πήρε από κάτω ματωμένη, τυλίχτηκε με αυτήν και πήγε με το κορμί της να φράξει τον δρόμο στο άρμα.

Ηρωικές θυσίες κι αυτές και χιλιάδες άλλες που το ξεφτιλισμένο μεταπολεμικό αστικό κράτος – προτεκτοράτο πάσκισε να τις απωθήσει στην ιστορική λήθη, και τώρα έρχονται και οι σύγχρονοι παραχαράκτες, οι κάθε λογής καλοπληρωμένοι Μουμτζήδες – Καλύβες και τα τσιράκια τους να τις σβήσουν τελείως λες και δεν υπήρξαν ποτέ.

Ας το πάρουν απόφαση αυτοί οι σύγχρονοι δωσίλογοι παραχαράκτες της Ιστορίας.

Όσο μελάνι και δηλητήριο κι αν χύνουν, ο αδούλωτος Ελληνικός λαός δεν ξεχνά ούτε την Ιουλία Μπίμπα ούτε την Παναγιώτα Σταθοπούλου ούτε χιλιάδες άλλους/άλλες Ήρωες / Ηρωίδες της Εθνικής Αντίστασης.

 ΠΗΓΗ