Ομπάμα: ο Ησυχος Αμερικανός... φονιάς

 INFOWAR
Συντάκτης: Άρης Χατζηστεφάνου

| Η Εφημερίδα των Συντακτών

Ποιος ήταν ο πιο πολεμοχαρής πρόεδρος των ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες; Η απάντηση που έρχεται σχεδόν αυτόματα στο στόμα δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο είναι ο Τζορτζ Μπους. Τα φαινόμενα όμως απατούν.

Οι ζωές μας βρίσκονται ανάμεσα στα δάχτυλά σου... Τώρα μπορείς να μας σκοτώσεις από την ασφάλεια του σπιτιού σου με drones

Muse

Πριν από μερικά χρόνια η σκηνοθέτιδα Σόνια Κένεμπεκ είχε μια εξαιρετική ιδέα. Το εθνόσημο των ΗΠΑ με τον αετό (που υιοθετήθηκε στην αμερικανική επανάσταση του 1782) θα πρέπει να αντικατασταθεί με ένα drone.

Η ιδέα μετουσιώθηκε σε ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ με τίτλο National Bird στο οποίο η Κένεμπεκ παρακολουθεί τρεις χειριστές drone που αποφάσισαν να σπάσουν τη σιωπή τους (και ορισμένοι ενδέχεται να αντιμετωπίσουν την κατηγορία εθνικής προδοσίας) αλλά και συγγενείς και φίλους μιας αφγανικής οικογένειας 25 ατόμων που δολοφονήθηκε στο Αφγανιστάν κατά τη διάρκεια ενός γάμου.

Στην πραγματικότητα το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει το απόλυτο σύμβολο του σύγχρονου αμερικανικού μιλιταρισμού το οποίο έχει πλέον συνδυαστεί άρρηκτα με την προεδρία Ομπάμα. Παρά το γεγονός ότι το πρόγραμμα στοχευμένων επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη ξεκίνησε στα χρόνια του Τζορτζ Μπους, ο Ομπάμα ήταν αυτός που έβαλε τη σφραγίδα του στο νέο «παιχνίδι» του Πενταγώνου.

Για την ακρίβεια, ο στρατός του Ομπάμα σκότωσε περίπου 4.700 ανθρώπους με drones σε σχέση με τους 2.996 πολίτες που σκοτώθηκαν την 11η Σεπτεμβρίου.

Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται μονότονα όποτε κάποιος προσπαθεί να συγκρίνει την πολεμική παρακαταθήκη των δύο προέδρων. Ο Μπους άνοιξε τον δρόμο του αίματος για τον 21ο αιώνα. Ο Ομπάμα ήρθε για να τον ασφαλτοστρώσει.

Πέρα από τη διατήρηση δυνάμεων που επιχειρούν στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, ο Ομπάμα βομβάρδισε τη Λιβύη, τη Σομαλία, την Υεμένη, το Πακιστάν και τη Συρία.

Συμμετείχε σε αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στη Νιγηρία, στο Καμερούν και στην Ουγκάντα, ενώ ενίσχυσε στρατιωτικά τις αμερικανικές δυνάμεις αλλά και στρατούς άλλων χωρών σε περιοχές της Βόρειας και Δυτικής Αφρικής και της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Επί της προεδρίας του μονάδες ειδικών επιχειρήσεων του Πενταγώνου αναπτύχθηκαν σε τουλάχιστον 133 χώρες – δηλαδή στο 70% του πλανήτη.

Συνολικά ο Αμερικανός πρόεδρος αφήνει τον Λευκό Οίκο με δυνάμεις του Πενταγώνου να επιχειρούν αυτή τη στιγμή σε περισσότερες χώρες σε σχέση με αυτές που παρέλαβε ως ανοιχτά πολεμικά μέτωπα από τον πρόεδρο Μπους.

Η κατάσταση περιπλέκεται αν επιχειρήσει να μετρήσει κανείς τα θύματα των πολεμικών επιχειρήσεων που διέταξαν οι δύο πρόεδροι. Το ένα εκατομμύριο Ιρακινών, που σύμφωνα με εκτιμήσεις έχασαν τη ζωή τους μετά τον πόλεμο στο Ιράκ, φαντάζει άπιαστο ρεκόρ ακόμη και για τους πιο αιμοδιψείς Αμερικανούς προέδρους.

Ο αριθμός αυτός όμως περιλαμβάνει τα θύματα του εμφυλίου πολέμου που ακολούθησε – εξαιτίας φυσικά της αστάθειας και της πολιτικής τού διαίρει και βασίλευε που εφάρμοσαν το Πεντάγωνο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Με το ίδιο σκεπτικό όμως, στα θύματα του Ομπάμα δεν μπορούμε να συμπεριλάβουμε μόνον όσους σκοτώθηκαν από αμερικανικές βόμβες και σφαίρες αλλά και τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους από το φαινόμενο ντόμινο των συγκρούσεων που ακολούθησαν τους βομβαρδισμούς στη Λιβύη, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Οι εχθροπραξίες στο Μάλι αλλά και στη Συρία, όπου μετακινήθηκαν ομάδες εξτρεμιστών ισλαμιστών που χρηματοδοτούνταν και εξοπλίζονταν από τις ΗΠΑ στη Λιβύη, προκάλεσαν εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, κύματα προσφύγων που εξακολουθούν να βρίσκουν τον θάνατο κατά χιλιάδες στη Μεσόγειο Θάλασσα αλλά και ενίσχυση τρομοκρατικών οργανώσεων η δράση των οποίων έφτασε και στην καρδιά της Ευρώπης.

Η σύγκριση του αριθμού των θυμάτων είναι λοιπόν πρακτικά αδύνατη σε μια τόσο πολυεπίπεδη σκακιέρα γεωπολιτικών και πολεμικών συγκρούσεων. Κάποιοι άλλοι αριθμοί όμως μπορούν να μετρηθούν με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Η επέκταση των πολεμικών επιχειρήσεων επί προεδρίας Ομπάμα αντικατοπτρίζεται στη γιγάντωση του πολεμικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ που φέτος έφτασε τα 608 δισεκατομμύρια δολάρια.

Για την ακρίβεια, οι δύο υψηλότεροι «αμυντικοί» προϋπολογισμοί του 21ου αιώνα φέρουν την υπογραφή του απερχόμενου προέδρου, ο οποίος στα οκτώ χρόνια της προεδρίας του δαπάνησε 816 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα από την οκταετία του Τζορτζ Μπους (παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος κλήθηκε να διαχειριστεί τη μετά την 11η Σεπτεμβρίου εποχή).

Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι χάρη στην αναλογική αύξηση των εναέριων βομβαρδισμών ο Ομπάμα κατάφερε να κρατήσει μία και μόνον από τις προεκλογικές του υποσχέσεις: να μειώσει δραστικά τον αριθμό των Αμερικανών στρατιωτών που σκοτώνονται σε πολεμικές επιχειρήσεις.

Ο απερχόμενος πρόεδρος αφήνει πίσω του μια πολύ πιο καλοστημένη πολεμική μηχανή. Μια μηχανή που μπορεί να σπείρει τον θάνατο σε ένα χωριό του Αφγανιστάν χάρη σε έναν μόνο χειριστή μη επανδρωμένου αεροσκάφους που απασχολείται σε ώρες γραφείου σε μια αεροπορική βάση κάπου στο Τέξας.

Το drone είναι ήδη το νέο εθνόσημο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Δείτε:

National Bird (2016)
Ντοκιμαντέρ της Σόνια Κένεμπεκ για τα εγκλήματα πολέμου που πραγματοποιούν ακόμη και 18χρονοι ή 20χρονοι χειριστές drones.

Διαβάστε:

Ο Ησυχος Αμερικανός
Το αντιπολεμικό αριστούργημα του Γκράχαμ Γκριν για τον ρόλο Αμερικανών πρακτόρων σε επιχειρήσεις προβοκάτσιας με φόντο τον πόλεμο της Ινδοκίνας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Πάτα το κουμπί, Τραμπ

Πρώτα Ομπάμα και μετά Τραμπ