του Νίκου Μαντέλα
Προχθές (7 Απρίλη) τα ξημερώματα, δύο πολεμικά πλοία
των ΗΠΑ στη Μεσόγειο εκτόξευσαν 59 πυραύλους Κρουζ τύπου Tomahawk σε μια
συριακή αεροπορική βάση στο Shayrat, 40 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της
Χομς.Μια κίνηση η οποία απειλεί να βάλει φωτιά στην πυριτιδαποθήκη της
πολεμικής αναμέτρησης που διεξάγεται στην περιοχή.
Επίσημη δικαιολογία των ΗΠΑ ήταν η «επίθεση με χημικά όπλα» την οποία απέδωσαν στη συριακή κυβέρνηση.
Η επίθεση με τα χημικά όπλα έκανε τις
προηγούμενες μέρες το γύρο των μεγάλων ειδησιογραφικών πρακτορείων της
Δύσης στρώνοντας αντικειμενικά το κλίμα και το επικοινωνιακό παιχνίδι
για τη σημερινή μεγάλης έντασης επίθεσης.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί ο
συριακός στρατός που νικά και προελαύνει σε πολλά μέτωπα να έχει
συμφέρον να βομβαρδίζει αμάχους και μάλιστα με … τοξικό αέριο. Ερώτημα
το οποίο δε φαίνεται κανένας από όσους αμέσως απέδωσαν στο καθεστώς τους
Άσαντ την ευθύνη της χρήσης των χημικών όπλων να μπορεί να το
απαντήσει.
Οι προβληματισμοί σχετικά με το αληθές
της διακινούμενης είδησης εντείνονται αν λάβουμε υπόψη ότι γύρω από αυτή
την είδηση εμπλέκονται οργανώσεις όπως τα «Λευκά Κράνη» και το «Συριακό
Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», γνωστές για τη δυτική μισθοδοσία
τους, τους διακηρυγμένους στόχους τους για την ανατροπή του Άσαντ και
την αντίστοιχη διακίνηση ψευδών ειδήσεων που διαψεύστηκαν πανηγυρικά στο
παρελθόν. Άλλωστε όπως είχε επιβεβαιώσει ο Οργανισμός για την
Απαγόρευση των Χημικών Όπλων, το 2014, η Συρία παρέδωσε όλο της το
χημικό οπλοστάσιο στον Οργανισμό και τον ΟΗΕ.
Το όλο σκηνικό συνολικά φαίνεται να
εντάσσεται τελικά στη γνωστή τακτική που ακολούθησαν οι ΗΠΑ σε μια σειρά
άλλων αντίστοιχων περιπτώσεων προκειμένου να νομιμοποιήσουν ηθικά τις
πολεμικές επεμβάσεις σε μια σειρά χωρών. Τα αμερικανικά επιτελεία
κατασκεύασαν από το μηδέν ένα «σκηνικό» πριν εισβάλλουν στο Βιετνάμ,
είπαν ψέματα για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ και τα χημικά
του Καντάφι κοκ. Γιατί να τους πιστέψουμε τώρα;
Εντύπωση προκαλεί, ωστόσο, η απότομη
μεταστροφή της πολιτικής του Τραμπ για τη Συρία. Δεν έχει περάσει ακόμη
μία εβδομάδα από τότε που η πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Νίκι Χάλεϊ, δήλωνε
χαρακτηριστικά: «Διαλέγεις τις μάχες σου και
όταν κοιτάμε σε αυτή την υπόθεση, βλέπουμε πως πρόκειται για αλλαγή
προτεραιοτήτων και η προτεραιότητά μας πλέον δεν είναι να εστιάζουμε στο
πώς θα ξεφορτωθούμε τον Άσαντ. Θα εστιάσουμε στο πώς θα ασκήσουμε πίεση
εκεί, ώστε να μπορέσουμε να αρχίσουμε να κάνουμε μία αλλαγή στη Συρία…
Δεν μπορούμε, απαραιτήτως, να εστιάσουμε στον Άσαντ, όπως είχε κάνει η
προηγούμενη κυβέρνηση».
Δείχνοντας την γενικότερη κατεύθυνση που
φαινόταν να χαράσσει η κυβέρνηση του Αμερικανού Προέδρου να θέσει σε
προτεραιότητα της πολιτικής του στη Συρία την αντιμετώπιση του ISIS
και όχι την ανατροπή του Άσαντ, όπως είχε επιλέξει να κάνει η κυβέρνηση
του Ομπάμα. Αυτές οι μέχρι τώρα θέσεις και όχι μόνο, αποτέλεσαν αφορμή
για μια σειρά επιθέσεων από τους φιλελεύθερους τύπου Χίλαρυ, ότι η
σημερινή αμερικάνικη κυβέρνηση είναι «φιλορωσική», προκρίνοντας τη
συνέχιση μιας επιθετικής κλιμάκωσης απέναντι στον άξονα
Ρωσίας-Ιράν-Συρίας.
Η επίθεση τα ξημερώματα της Πέμπτης
μπορεί να στοιχειοθετεί, όντως μια εξαρχής συνειδητή αλλαγή πολιτικής
και ελιγμό από την κυβέρνηση Τραμπ υιοθετώντας τις πιέσεις της
αντιπολίτευσης.
Δεν αποκλείεται όμως από την άλλη να
είναι μια μεθοδευμένη επιχείρηση των αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών και
της στρατιωτικής ιεραρχίας προκειμένου να διαφυλαχθεί πάση θυσία η
«συνέχεια» της κρατικής πολιτικής παρά την αλλαγή της κυβέρνησης.
Το βήμα αυτό της κυβέρνησης Τραμπ, όπως και να έχει, συνιστά αλλαγή του δόγματος Ομπάμα.
Να θυμηθούμε πως σύμφωνα με το εν λόγω
δόγμα οι ΗΠΑ απομακρύνθηκαν από την πολιτική των δυο ταυτόχρονα μεγάλων
πολέμων σε διαφορετικά μέρη της γης.
Διατήρησαν το "δικαίωμα" να επεμβαίνουν άμεσα και με κάθε μέσο μόνο στην Άπω Ανατολή.
Στις άλλες περιοχές, και στη Μέση
Ανατολή, επέλεγαν τη συλλογική δράση σε συνεννόηση με τους συμμάχους σε
συνδυασμό με τη λήψη κυρώσεων, κυρίως οικονομικών.
Η τωρινή επιχείρηση με πυραύλους συνιστά
ποιοτικά αναβαθμισμένη επιθετικότητα από αυτή που και οι ίδιοι οι
Δημοκρατικοί και ο Μπάρακ Ομπάμα θα μπορούσαν να τολμήσουν. Χωρίς καν να
ειδοποιηθεί το συμβούλιο του ΟΗΕ ή ακόμη οι υπόλοιπες δυνάμεις που
εμπλέκονται στην περιοχή (και κυρίως η Ρωσία), όλα παραπέμπουν σε μια
πραγματικά άνευ ορίων πραγματικά φιλοπόλεμη στροφή των κατευθύνσεων της
κυβέρνησης Τραμπ. «Δεν ζητήσαμε την άδεια Μόσχας για την επίθεση» δήλωσε ο Αμερικανός υπουργός εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον.
Ο Ρώσος πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ
δήλωσε ότι η αμερικανική πυραυλική επίθεση στη Συρία φέρνει τις ΗΠΑ
«στο χείλος στρατιωτικής σύγκρουσης με τη Ρωσία», κίνδυνο ανάλογο της
κρίσης των πυραύλων στην Κούβα.
Είναι αντικειμενικό ότι μια προσπάθεια
«αλλαγής του καθεστώτος» στη Συρία από την παρέμβαση του αμερικάνικου
στρατού σηματοδοτεί σύγκρουση με τις ρώσικες δυνάμεις που βρίσκονται στη
Συρία και φυλάνε τον εναέριο χώρο της.
Ακόμη, μια τέτοια επιδίωξη από την μεριά
των ΗΠΑ σηματοδοτεί μια επιστροφή στη στήριξη των ένοπλων
«αντικαθεστωτικών», κάτι το οποίο φαίνεται να επιθυμείται από τη μεριά
της Τουρκίας, μετά από τις δηλώσεις Ερντογάν ότι: «η Άγκυρα θα στηρίξει μια ενδεχόμενη στρατιωτική επιχείρηση της Ουάσιγκτον στη Συρία» ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου ζήτησε την άμεση απομάκρυνση του προέδρου της Συρίας.
Σε δηλώσεις του ο εκπρόσωπος του
κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Χούα Τσουνίνγκ είπε ότι το Πεκίνο
αντιτίθεται στη χρήση στρατιωτικών μέσων, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει σε
καταδίκη της αμερικανικής πυραυλικής επιδρομής.
Η ευρωπαίοι ηγέτες κάλυψαν με δηλώσεις τους τον Τραμπ ενώ το Ιράν καταδίκασε την αμερικάνικη επίθεση.
Η όλη κατάσταση είναι πλάνα από τη φρικιαστική για τους λαούς πραγματικότητα των υπερτοπικών και γενικευόμενων πολέμων.
Αντικειμενικά οι κινήσεις σαν αυτή της
Πέμπτης οδηγούν σε άνοδο της επιθετικότητας στην περιοχή όλων των
εμπλεκόμενων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Όποιοι και αν είναι οι σχεδιασμοί
του Πενταγώνου χτίζονται πάνω στο αίμα του συριακού λαού και όχι μόνο.
Το συριακό δράμα φτάνει στη χώρα μας με
τις μεγάλες προσφυγικές ροές, τον κατατρεγμό και τον ξεριζωμό ενός
ολόκληρου λαού, που πρώτες οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. του στερούν το δικαίωμα να
ζει ειρηνικά και κυρίαρχα στον τόπο του.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει βαρύτατες ευθύνες για το πολεμικό χτύπημα των ΗΠΑ στη Συρία.
Οι δολοφόνοι των ΗΠΑ χρησιμοποίησαν σαν
«ορμητήριο» την Σούδα για τους βομβαρδισμούς. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
μπλέκει τη χώρα μας σε επικίνδυνα πολεμικά παιχνίδια στα πλαίσια του
βαθέματος του αντιδραστικού άξονα Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, καθιστώντας τη
σύμμαχο στις πολεμικές ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις που διεξάγονται στην
περιοχή.
Πρόκειται για μια κυβέρνηση που μιλάει
στο όνομα της Αριστεράς και της ειρήνης, είναι όμως σε πλήρη αντίθεση με
τους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες του λαού μας. Δε διστάζει να παραχωρεί
ελληνικό έδαφος στους «φονιάδες των λαών» για να δολοφονούν τους λαούς
της περιοχής, ετοιμάζεται να προσφέρει νέες βάσεις και καλεί το ΝΑΤΟ να
κατοικοεδρεύει στο Αιγαίο.
Για εμάς, για την Αριστερά και τον
ελληνικό λαό το καθήκον της αντιιμπεριαλιστικής, αντιαμερικανικής,
αντιΝατοϊκής και αντικυβερνητικής πάλης είναι το πρώτο αναγκαίο
διεθνιστικό μας καθήκον.
Εδώ και τώρα να παρθούν πρωτοβουλίες μιας
αναγκαίας αντιιμπεριαλιστικής παρέμβασης για μια δίκαιη ειρήνη των λαών
της περιοχής, με διασφάλιση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας του
συριακού λαού. Για να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία, να ηττηθούν τα
φιλοπόλεμα αμερικανικά σχέδια και το τέρας του ISIS. Για να απομακρυνθούν όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις από τη Συρία.
Να κλείσουν οι βάσεις της Σούδας και να μην αποτελέσει ξανά η χώρα μας ορμητήριο πολεμικών επεμβάσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Όχι στον πόλεμο, ψωμί, ειρήνη, δουλειά, λευτεριά στην περιοχή.
ΠΗΓΗ: - Kommon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου