Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία επιχειρεί
με μια απαράδεκτη εκδήλωση να νομιμοποιήσει στη συνείδηση των
εργαζομένων τους σφαγείς των δικαιωμάτων της.
Συγκέντρωση, Τρίτη 13 του Ιούνη στις 09:30. Ίδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη στην Βασ. Σοφίας και Μέρλιν
Ξεπέρασε κάθε όριο η χρεοκοπημένη στις
συνειδήσεις των εργαζομένων ΓΣΕΕ, με την απόφαση της να οργανώσει
ημερίδα με τους σφαγείς των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης παλιών και
νέων για την οικονομία.
Διάλεξε μάλιστα την πιο κατάλληλη στιγμή,
αφού τις μέρες αυτές η κυβέρνηση άρον άρον ψήφιζε και τα τελευταία
προαπαιτούμενα που φέρνουν πάγωμα των συντάξεων μέχρι το τέλος του 2022,
παράταση και μετά το 2018 στο καθεστώς της διάλυσης των ΣΣΕ, μείωση του
αφορολόγητου, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
Ο καθένας από τους συνομιλητές της ΓΣΕΕ
είχε και έχει μια ιδιαίτερη συμβολή στα κατά καιρούς μνημόνια που
ισοπέδωσαν δικαιώματα μισθούς συντάξεις ενώ έστειλαν χιλιάδες νέους στην
ανεργία και την μετανάστευση. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Ο Σαχινίδης
ευθύνεται για την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων με το PSI. Ο
Χατζηδάκης για τη φιλελευθεροποίηση δηλαδή τη φτωχοποίηση δεκάδων
επαγγελμάτων ενώ ο Στουρνάρας ετοίμαζε πραξικόπημα για την ανατροπή του
«Όχι», μέχρι που τον πρόλαβε στην στροφή ο Τσίπρας, και το έκανε αυτός.
Η ηγεσία της ΓΣΕΕ επιλέγει ως συνομιλητές
αυτούς που ευθύνονται για την ανέχεια και την φτώχια της εργατικής
τάξης και του λαού. Αυτούς που από το πρώτο μέχρι το τέταρτο μνημόνιο
είναι σε κοινή γραμμή για την ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου,
σε βάρος μισθών και συντάξεων, της παιδείας, της υγείας της κοινωνικής
ασφάλειας.
Η ηγεσία της ΓΣΕΕ ανέκαθεν έδινε χέρι
βοηθείας στο αστικό πολιτικό σύστημα που στηρίζει την κυριαρχία του
κεφαλαίου σε κρίσιμες στιγμές για το εργατικό κίνημα. Είναι η ΓΣΕΕ που
έχει συνυπογράψει τις μειώσεις μισθών, την περικοπή μιας σειράς
δικαιωμάτων των εργαζομένων καθώς και τον διαχωρισμό των εργαζομένων σε
νέους και παλιούς. Είναι η ΓΣΕΕ που έχει αποδεχτεί τις ελαστικές σχέσεις
εργασίας.
Με αφορμή αυτήν την εκδήλωση επανέρχεται
ακόμα πιο πιεστική η ανάγκη για την ανασυγκρότηση του ταξικού εργατικού.
Επανέρχονται επίσης και τα μεγάλα ερωτήματα για τις καθυστερήσεις και
τις ανακολουθίες των δυνάμεων ταξικής αναφοράς. Γιατί, η εργατική τάξη
γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή η ΓΣΕΕ, η συνομιλήτρια του ΣΕΒ, της κάθε
κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ ανήκει στο στρατόπεδο του «Ναι». Δεν
μπορεί ούτε να εκπροσωπήσει ούτε να αναλάβει τον αγώνα των εργατών.
Χρειάζεται τώρα λοιπόν να ενισχυθεί η
ταξική αγωνιστική ενότητα, η ταξική ανεξαρτησία του εργατικού κινήματος
από το κράτος και την εργοδοσία. Να συγκρουστούμε με την γραφειοκρατία,
να υπερβούμε τον κομματικό συνδικαλισμό.
Οι ταξικές δυνάμεις στα σωματεία και τις
ομοσπονδίες έχουν χρέος να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να
πάρουν πρωτοβουλίες αγωνιστικής ταξικής ενότητας για την υπέρβαση του
κατακερματισμού και της αντιπαλότητας μεταξύ των πρωτοπόρων, αριστερών,
και ριζοσπαστικών ταξικών ρευμάτων, παρατάξεων και ηγεσιών που δρουν
μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Οφείλουν περισσότερο από ποτέ να αρθούν
στο ύψος των περιστάσεων και, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορές, να
πάρουν όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες ώστε να δημιουργήσουν τις
προϋποθέσεις για κοινούς συντονισμένους αγώνες που θα συγκρούονται
αποφασιστικά με τις πολιτικές των μνημονίων. Θα ανοίγουν μέτωπο με τις
αστικές πολιτικές του συμβιβασμού και της υποταγής όπως εκφράζονται από
την ηγεσία της ΓΣΕΕ. Θα συγκρούονται αποφασιστικά με τις επιλογές του
μεγάλου κεφαλαίου και τους πολιτικούς εκπρόσωπους του.
Ν.Γ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου